Cappuyns, Hendrik
De jurist Hendrik Cappuyns (1913-1992) doorliep een decennialange beroepscarrière bij Gevaert Photo-producten (later Agfa-Gevaert) en was van 1963 tot 1966 voorzitter van het Vlaams Economisch Verbond (VEV).
Hendrik Cappuyns studeerde rechten en notariaat aan de universiteiten van Leuven, Brussel en Luik.
Beroepsloopbaan
Na twee jaar advocatuur in Brussel trad hij in 1938, hoogstwaarschijnlijk na bemiddeling van de Vlaams-nationalistische parlementariër Hendrik Borginon Borginon, Hendrik
Hendrik Borginon (1890-1985) was lid van de leiding van de Frontbeweging en Vlaams-nationalistisch politicus in de Frontpartij en het Vlaamsch Nationaal Verbond. Tijdens de bezetting fung... Lees meer , als administratief secretaris in dienst bij de Nationale Maatschappij van Belgische Spoorwegen. In 1945 werd hij aangesteld als secretaris-generaal van de firma Gevaert Photo-producten in Mortsel, waar hij promoveerde tot directeur-generaal (1952-1981), gedelegeerd bestuurder (1975-1985) en – na de fusie met de Duitse groep Agfa – voorzitter van Agfa-Gevaert.
Daarnaast was Cappuyns onder meer voorzitter van het Uitgeversbedrijf Tijd (1969-1984) en van de Vlaamse Uitgeversmaatschappij (1976-1985), die respectievelijk verantwoordelijk waren voor de uitgave van de kranten De Financieel-Economische Tijd De Tijd
Lees meer en De Standaard De Standaard (1914-)
Het eerste nummer van het dagblad De Standaard verscheen op 4 december 1918. De krant was gedurende vele decennia hét blad bij uitstek van de katholieke Vlaamse beweging in al haar varian... Lees meer en de daarmee verbonden perstitels. Cappuyns bekleedde beheersmandaten in diverse bedrijven en instellingen en was van 1965 tot 1971 ondervoorzitter van het Verbond der Belgische Nijverheid (VBN), de voorloper van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO).
Voorzitter van het Vlaams Economisch Verbond
Op 4 april 1963 nam Cappuyns het voorzitterschap op zich van het Vlaams Economisch Verbond (VEV) Vlaams Economisch Verbond
Het Vlaams Economisch Verbond (VEV) is een Vlaamsgezinde belangengroep en patronale organisatie, die werd opgericht in 1926. Tijdens het interbellum zette het VEV zich in voor algemeen ec... Lees meer en een dag later verscheen het eerste nummer van het weekblad Tijd, de opvolger van de halfmaandelijkse V.E.V.-Berichten De Tijd
Lees meer en de voorloper van de in 1968 opgerichte krant De Financieel-Economische Tijd (nu De Tijd).
Hij nam als VEV-voorzitter een vliegende start met een opmerkelijke en opgemerkte toespraak op het jaarcongres van het VEV op 11 mei 1963. De tekst ervan, met als titel ‘Waarom ook wetgevende maatregelen ter vernederlandsing van het bedrijfsleven?’, werd door het VEV gepubliceerd in een tweetalige brochure (Nederlands en Frans) en verscheen ook in het VEV-weekblad Tijd. Ondertussen werd in het parlement al een tijdje gewerkt aan een taalwet Taalpolitiek en -wetgeving
Situaties van taalonderdrukking vindt men wereldwijd. Daarom besteedt deze bijdrage eerst aandacht aan gehanteerde taalpolitieke strategieën. Ook in België verzette een gedomineerde taalg... Lees meer voor het bedrijfsleven Bedrijfsleven
Onder impuls van intellectuelen, ondernemers en gesalarieerde kaders verkreeg de Vlaamse beweging een economische oriëntatie. De uitbouw van een Vlaams bedrijfsleven behelsde een politiek... Lees meer , die er uiteindelijk kwam op 2 augustus 1963 en die – na de vastlegging van de taalgrens Taalgrens
Het begrip ‘taalgrens’ verwijst in het algemeen naar een grens die twee bevolkingsgroepen die een verschillende taal spreken van elkaar scheidt en in het bijzonder naar de grens tussen he... Lees meer in 1962 – bedrijven die in het Nederlandse taalgebied waren gelegen, verplichtte om in het Nederlands te communiceren met hun werknemers. Die wettelijke maatregel en de weg ernaartoe werden door Cappuyns, in wat als zijn inaugurale redevoering zou kunnen worden omschreven, gesitueerd tegen de achtergrond van de doelstellingen van het VEV: ‘De tweede grote opdracht van het VEV’, naast ‘de globale Vlaamse economische belangen te verdedigen in de Belgische huishouding’, ‘bestaat in het tot stand brengen van Nederlandssprekende leidinggevende kringen in Vlaanderen; in vervanging van de volksvreemde Franstalige bourgeoisie’. ‘De tijd van het romantisme is voorbij’, zo vervolgde hij, het VEV zal ‘met koele zakelijkheid en kalme volharding’ zijn ambities nastreven.
Begin 1966 nam Cappuyns ‘om medische en professionele redenen’, aldus wijlen Ludo Meyvis in Markt en macht. Het VEV van 1926 tot heden (2005), ontslag als VEV-voorzitter. Cappuyns kon na de fusie van Gevaert en Agfa in 1964 nog onvoldoende tijd vrijmaken om het VEV te leiden.
Literatuur
– T. Luykx m.m.v. M. Lamberty en F. Wildiers, Bijdrage tot de economische bewustwording in Vlaanderen. Veertig jaar Vlaams Economisch Verbond 1926-1966, 1967.
– Hendrik Cappuyns overleden, in: De Tijd, 16 augustus 1992.
– Hendrik Cappuyns overleden, in: Snelbericht, 3 september 1992, p. 3.
– P. Cuypers, Van Gevaert tot welvaart. 75 jaar VEV en economische ontwikkeling, 2002.
– L. Meyvis, Markt en Macht. Het VEV van 1926 tot heden, 2005.
– O. Boehme, Greep naar de markt. De sociaal-economische agenda van de Vlaamse Beweging en haar ideologische versplintering tijdens het interbellum, 2008.