Charels, Leo

Persoon
Sam Van Clemen (2023, aanvulling), Brigitte Henau (1998)

De econoom Leo Charels (1908-onbekend) nam in 1952 het initiatief voor de oprichting van Economische Raad voor Vlaanderen.

Geboorte
Steenokkerzeel, 22 december 1908
Leestijd: 2 minuten

Leo Charels was doctor in de toegepaste economische wetenschappen en licentiaat in de politieke en sociale wetenschappen (Katholieke Universiteit Leuven). Als student in Leuven was Charels in 1930 de stichter en eerste voorzitter van de faculteitskring Economica-Leuven.

Hij werkte achtereenvolgens bij de Assurantie van de Belgische Boerenbond (ABB) (1933-1937), als diensthoofd bij het Centraal Nijverheidscomité, het huidige Verbond van Belgische Ondernemingen (1937-1942), bij het Ministerie van Economische Zaken (1943-1946), en bij de Algemene Spaar- en Lijfrentekas (1948-1974). Bij die laatste organisatie werd hij directeur en lid van het directiecomité. Verder was hij actief in de Vlaamse Bond en was hij voorzitter van de Brusselse afdeling van de Orde van den Prince Orde van den Prince
De Orde van den Prince, opgericht in 1955-1956, is een Vlaams-Nederlands genootschap dat zich op diverse wijzen en via uiteenlopende bedrijvigheden inzet voor de Nederlandse taal en cultu... Lees meer
.

Daarnaast was hij onder meer nog kabinetschef van de minister-staatssecretaris voor Streekeconomie Yves Urbain (1966-1968). In die functie was hij de promotor van een regionaal-economisch beleid dat Vlaanderen ruime kansen zou bieden (zie Economie Economie
Dit artikel gaat over de relatie tussen economie en Vlaamse beweging. Daarmee beoogt deze tekst geen economische geschiedenis te schetsen van wat we vandaag Vlaanderen noemen. Integendee... Lees meer
). Met deze doelstelling werd op Charels' initiatief de Economische Raad voor Vlaanderen Economische Raad voor Vlaanderen
Lees meer
(ERV) opgericht. In 1951 publiceerde hij in het tijdschrift Economica-Documentatie een pleidooi voor de oprichting van een Economische Raad voor Vlaanderen. Deze Raad moest een belangrijke rol gaan spelen bij de creatie van een Vlaamse economische ruimte. In dat jaar had Charels daartoe besprekingen aangevat met de verantwoordelijken uit kringen van de arbeid, het patronaat, de middenstand, de landbouw, de politiek en de pers. De gesprekken vonden plaats bij hem thuis in Schaarbeek. Op 14 februari 1952 gaven een aantal topfiguren uit de werkgeversorganisaties zoals het Vlaams Economisch Verbond Vlaams Economisch Verbond
Het Vlaams Economisch Verbond (VEV) is een Vlaamsgezinde belangengroep en patronale organisatie, die werd opgericht in 1926. Tijdens het interbellum zette het VEV zich in voor algemeen ec... Lees meer
en de vakbonden daar de aanzet voor een institutionalisering van het Vlaams sociaaleconomisch overleg. Aanvankelijk bestond binnen het VEV terughoudendheid tegenover het handelen van Charels, maar de organisatie zou al snel een steunpilaar worden van de werking van de ERV.

Werken

– Voor de oprichting van een Vlaams Economische Raad, in Economica-Documentatie, jg. 1, nr. 5-6, april-juni 1951.
– Bij het tienjarig bestaan van de Economische Raad voor Vlaanderen. Enkele historische herinneringen, in: Tijd. Weekblad voor economische voorlichting, jg. 38, nr. 11, 14 juni 1963, pp. 1-3.

Literatuur

– Economische Raad voor Vlaanderen 1952-1971, 1971.
– Ekonomika vierde haar stichter Leo Charels, in: Gazet Van Antwerpen, 7 februari 1974.
– F. Verbelen, Toespraak bij de huldiging van de Heer Charels, directeur bij de Spaarkas, in: Het Nieuw Klimaat, nr. 108, maart 1974.
– 50 jaar Ekonomika, 1979.
– R. Decan (ed.), Wie is wie in Vlaanderen 1989-1993. Biografische encyclopedie, 1989.
– O. Ongena, Een geschiedenis van het sociaaleconomisch overleg in Vlaanderen (1945-2010), 2010.

Suggestie doorgeven

1998: Brigitte Henau (pdf)

2023: Sam Van Clemen

Inhoudstafel