d' Espallier, Victor

Victor d'Espallier was aanvankelijk onderwijzer (1928-1936) aan de katholieke normaalschool in Antwerpen. In 1937 werd hij kantonnaal inspecteur (achtereenvolgens in Moeskroen, Sint-Niklaas en Kontich) over het lager onderwijs Onderwijs
Lees meer en van 1951 tot 1959 inspecteur over de voorbereidende afdelingen van het middelbaar onderwijs in Vlaanderen.

Hij studeerde aan het Institut Supérieur de Louvain onder leiding van Désiré Mercier Mercier, Désiré
Désiré Mercier (1851-1926) was van 1906 tot 1926 de kardinaal-aartsbisschop van het aarts­bisdom Mechelen. Hij was een vurig propagandist van het Belgisch patriottisme en leefde tijdens ... Lees meer en behaalde het baccalaureaat in de thomistische wijsbegeerte. In 1929 promoveerde hij tot doctor in de opvoedkundige wetenschappen. Zijn proefschrift was het eerste Nederlandstalige doctoraatsproefschrift van de Leuvense school, al was hij niet de eerste Vlaming die er doctoreerde. Toen in 1928 het Hoger Opvoedkundig Instituut te Antwerpen werd geopend, werd hij – op dat moment reeds docent – in het 'moederinstituut' in Gent benoemd tot secretaris. Hij bleef dit van 1928 tot 1958 en doceerde er verschillende cursussen.

Ondertussen begon D’Espallier ook te publiceren in onder meer het Vlaams Opvoedkundig Tijdschrift Vlaams Opvoedkundig Tijdschrift
Het Vlaams Opvoedkundig Tijdschrift werd in 1919 gesticht en was het eerste Nederlandstalige katholiek pedagogisch tijdschrift. Lees meer (sinds 1927), waarvan hij in 1936 medehoofdredacteur werd met Frans de Hovre De Hovre, Frans
Priester en filosoof Frans de Hovre (1884-1956) stichtte samen met Alberic Decoene het Vlaams Opvoedkundig Tijdschrift, waarvoor hij gedurende 35 jaar talrijke artikelen schreef. Via De H... Lees meer en vervolgens hoofdredacteur van 1954 tot 1971 van de voortzetting ervan, het Tijdschrift voor Opvoedkunde. Een belangrijk nieuw perspectief ging open voor D'Espallier toen hij in 1941 bij de vernederlandsing van de cursussen in psychologie en opvoedkunde van de Leuvense School als lector werd aangesteld. Daarnaast bleef hij zijn functie als inspecteur behouden waardoor het relatief geruime tijd duurde vooraleer hij eerst tot buitengewoon in 1957 en twee jaar later tot gewoon hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven werd aangesteld.

Auteur

Een belangrijke publicatie waarvan D'Espallier de redactie in handen nam was ongetwijfeld de Katholieke Encyclopedie voor Opvoeding en Onderwijs, verschenen in 1951-1954. Dat hij als Vlaming voorzitter was van een Nederlandse en in Nederland uitgegeven encyclopedie is op zijn minst merkwaardig te noemen. Het werd een uniek naslagwerk in zijn genre dat ruim twintig jaar standhield. D'Espallier heeft steeds het empirisch onderzoek van psychopedagogische aard bevorderd en doorgezet. Verschillende thema’s hebben hem daarbij geboeid, waaronder het probleem van de “schoolrijpheid”, het zittenblijven en de beroepsopleiding van gehandicapten.