Stecher, Auguste-Jean

Auguste-Jean Stecher was de zoon van een Duitser die zich na de slag bij Waterloo in Gent gevestigd had en er met een Vlaamse vrouw trouwde. Stecher schreef zich in Gent in als rechtenstudent (1834), maar promoveerde uiteindelijk tot doctor in de filosofie in 1841. Onder invloed van de hoogleraar filosofie Henri Moke legde Stecher zich toe op literatuur en linguïstiek. Net als Moke werd hij lid van de Société Huet Société Huet
De Société Huet was een progressieve denkgroep (1846-1851) in Gent onder de leiding van de Franse filosoof en hoogleraar François Huet (1814-1869). Lees meer , waar hij een grote openheid voor sociale geschiedenis ontwikkelde. Binnen deze groep was Stecher de incarnatie van de Vlaamse gedachte; hij sprak en schreef uitstekend Nederlands. Hij publiceerde in La Flandre libérale La Flandre Libérale (1847-1848)
La Flandre libérale (1847-1848) was het Franstalige, sociaal-progressieve en liberale tijdschrift van de Société Huet. Lees meer onder andere het artikel ‘Le Mouvement Flamand’ (1847), waarin hij poneerde dat de Vlaamse beweging te eenzijdig op het taalprobleem was gericht en dat ze in de eerste plaats met een sociaal probleem (pauperisme) had te kampen. Taal was voor hem slechts een middel om de Verlichtingsideeën ingang te doen vinden. De Eendragt De Eendragt
De Eendragt – vanaf 1864 als De Eendracht gespeld – was een algemeen cultureel tijdschrift dat in Gent verscheen van 1846 tot 1879. Het volgde de evolutie van de Vlaamse beweging op de vo... Lees meer reageerde scherp op deze bijdrage (2 januari 1848).

Verder was Stecher nauw betrokken bij de oprichting van het tijdschrift De Broedermin De Broedermin
De Broedermin (1848-1859) begon als een christendemocratisch geïnspireerd dagblad met republikeinse inslag, maar evolueerde naar een doctrinair liberalisme. Lees meer . Hierin schreef hij talrijke artikels, onder andere hekelende stukken tegen minister Charles Rogier Rogier, Charles
Charles Rogier (1800-1885) was een liberale politicus die meermaals een functie als minister of regeringsleider bekleedde. In zijn streven naar een sterke, geünificeerde en op termijn een... Lees meer en enkele historische vulgariserende werken. Stecher waardeerde de jonge Antwerpse kunstenaars die schreven voor de volksmens, maar keurde hun religieuze onderdanigheid af. Hij toonde zich een voorstander van de revolutiegolf van 1848 omdat die net als zijn Vlaamsgezindheid in de lijn lag van zijn democratische opvattingen. In deze periode schreef hij republikeinse bijdragen in de Messager de Gand.

Na zowel aan het Gentse atheneum als aan de universiteit onderwezen te hebben, werd hij om zijn democratische ideeën door minister Rogier overgeplaatst naar Luik (1850), waar hij filosofie, klassieke en moderne talen en literatuur doceerde en de studie van de Nederlandse taal stimuleerde. Vanaf 1869 doceerde hij onder andere over de geschiedenis van de Vlaamse literatuur. Henri Pirenne Pirenne, Henri
Henri Pirenne (1862-1935) was een van de invloedrijkste Belgische historici uit de 20ste eeuw. Zijn werk, met name zijn zevendelige Histoire de Belgique, reflecteerde een Belgisch-nationa... Lees meer was in Luik een van zijn leerlingen. Stecher bleef tot 1855 medewerker van De Broedermin, maar schreef alleen nog politiek neutrale boekbesprekingen. Hij wijdde zich vanaf dan volledig aan de literatuur en de wetenschap, volgens hem de enige middelen om een diepgaande mentaliteitsverandering tot stand te brengen. Hij schreef regelmatig in het Nederlands.

In 1846 publiceerde Stecher een biografie van Jacob Van Artevelde, maar verder publiceerde hij vooral over literatuurgeschiedenis. Zijn hoofdwerk Histoire de la Littérature néerlandaise en Belgique (1887) is een voor die tijd merkwaardig werk omdat hij hierin inging tegen de toen in Wallonië gangbare opvatting om het Nederlands uitsluitend te zien als de taal van de staat Nederland en niet als de taal van Vlaanderen.