De Flamingant

Vrijzinnig weekblad, uitgegeven te Brussel (22 september 1889 – november 1894) met aanvankelijk als ondertitel "vrijzinnig weekblad", vanaf 1893 "tolk van de Vlaamsche Volkspartij Vlaamsche Volkspartij
De Vlaamsche Volkspartij (1892) was een Brusselse progressieve en liberale partij. Ze streefde naar vervlaamsing en democratisering van het openbare leven. Electoraal bleef het succes uit... Lees meer " (VVP).

De Flamingant stelde zich ten doel "de drie gesels van Vlaanderen" te bestrijden: "verfransing, verpaapsing en centralisatie". Hoofdredacteur was Alfons Prayon-van Zuylen Prayon-Van Zuylen, Alfons
Jurist en publicist Alfons Prayon-van Zuylen (1848-1916) was een vrijzinnige en progressieve flamingant, die zich zowel engageerde in het (Brusselse) liberale flamingantisme als in de sam... Lees meer , die samen met Lambert Goffin Goffin, Lambert
Lambert Goffin (1840-1898) was actief in het Brusselse liberale en Vlaamsgezinde milieu. Hij gaf de eerste Nederlandstalige redevoering in de Brusselse gemeenteraad en zocht toenadering t... Lees meer en Maurits Josson Josson, Maurits
Maurits Josson (1855-1926) was een liberale Brusselse jurist die ijverde voor de vernederlandsing van het openbare leven. Tijdens de Eerste Wereldoorlog vervulde hij een trekkersrol binne... Lees meer ook het kapitaal bijeenbracht. Andere redacteurs waren Theophiel Coopman Coopman, Theophiel
Lees meer en Alfred de Smet De Smet, Alfred
Lees meer , afkomstig uit De Veldbloem. Het weekblad was een vervolg op Flandria Flandria
Flandria (1885-1889) was het tijdschrift van de Liberale Bond in Brussel. Het blad steunde de Vlaamse beweging. Lees meer wat een aantal concrete Vlaamse eisen betreft. Anderzijds illustreerde De Flamingant hoe het 'neutrale' liberale flamingantisme Flamingant
Flamingantisme is een term die met verschillende betekenissen wordt toegekend aan actoren binnen de Vlaamse beweging en het Vlaams nationalisme. Lees meer naar het progressisme evolueerde door de aandacht voor sociale en economische zaken. Het blad verdedigde algemeen stemrecht met evenredige vertegenwoordiging als politiek en algemeen verplicht onderwijs als sociaal-cultureel emancipatiemiddel. De boeren genoten een bijzondere aandacht als potentieel belangrijke electorale groep. De Flamingant verdedigde de invoering van de persoonlijke dienstplicht en stelde zich net zoals Flandria pro-Germaans op.

Het blad werd de spreekbuis van het meer 'liberale' flamingantisme binnen de in 1892 opgerichte VVP, maar slaagde er niet in op te tornen tegen de Vlaamse liberale doctrinaire pers, die een grotere impact had.