De Week (1932-1944)

Van 1930 tot 1932 voerden de uitgever en industrieel Jan van Mierlo Van Mierlo, Jan
Lees meer en de volksvertegenwoordiger Thomas Debacker Debacker, Thomas
Oorlogsvrijwilliger Thomas Debacker (1892-1971) was volksvertegenwoordiger voor de Katholieke Vlaamsche Volkspartij. Ook werkte hij mee aan De Nieuwe Kempen. Later trad hij toe tot het VN... Lees meer een ideologisch machtsconflict binnen de Kempense Katholieke Vlaamsche Volkspartij (KVV) en haar weekblad De Nieuwe Kempen De Nieuwe Kempen
De Nieuwe Kempen (1925-1940) was het weekblad van de Katholieke Vlaamsche Volkspartij (KVV) van Thomas Debacker. Lees meer . Als geldschieter eiste Van Mierlo de controle over het blad en wilde hij dat Debacker de Grootnederlandse politiek zou afwijzen. Toen Van Mierlo hier binnen het KVV voor geen steun kreeg, nam hij ontslag en richtte hij De Week op.

Het eerste nummer van het weekblad verscheen op 20 augustus 1932 met als ondertitel ‘Katholiek Vlaamsch Weekblad voor de Kempen’. Emiel van Mierlo, de broer van Jan, werd hoofdredacteur. Volgens het programma-artikel in het eerste nummer wilde het blad katholiek, democratisch en Vlaamsgezind zijn. De Week zou een blad worden ‘dat de verdediging op zich neemt van de volledige kultuurzelfstandigheid van Vlaanderen, zonder daarom het Belgisch staatsverband uiteen te rukken.’ Meteen werd afstand genomen van Debacker en zijn KVV. Meer zelfs, bij de verkiezingen van november 1932 riep het blad op om te stemmen voor de katholieke partij Katholieke partij
De katholieke partij, later CVP (vanaf 1945) en CD&V (vanaf 2001) speelde een cruciale rol in de geschiedenis van de Vlaamse beweging. De partij had een belangrijk aandeel in onder m... Lees meer . Daarnaast had De Week ruime belangstelling voor het culturele leven in de Kempen.

Vanaf 1 januari 1933 verscheen het wekelijks in plaats van om de veertien dagen. Vanaf januari 1938 verscheen De Week in twee uitgaven: De Week voor de Noorderkempen en De Week voor de Zuiderkempen.

Bij de inval van het Duitse leger in mei 1940 werd de publicatie stopgezet. Jan van Mierlo werd opgepakt door de Belgische Staatsveiligheid en naar Frankrijk weggevoerd, tot het einde van de oorlog. Op 4 augustus 1940 verscheen het blad opnieuw. De Week bleef zich katholiek en Vlaams noemen en nam afstand van de democratie en de klassenstrijd. Eind oktober 1944 werd het blad in beslag genomen door het krijgsgerecht. Hoewel dit zonder gevolg bleef, betekende dit het einde van De Week.