Beeckman, Benoit

Werd na het voltooien van zijn studies aan het seminarie van Gent en korte verblijven te Ertvelde en Oostende in 1817 onderpastoor op de Sint-Donaasparochie van Brugge.

Beeckman steunde de taal- en kerkelijke politiek van Willem I der Nederlanden, Willem I
Willem I (1772-1843) was koning der Nederlanden van 1815 tot 1840, en dus ook tussen 1815 en 1830 (de jure tot 1839) van het zuidelijke deel daarvan. Zijn beleid inzake de nationale taal ... Lees meer en werd in 1821 door de regering aangesteld tot principaal en leraar van het Brugse atheneum. Na de Belgische Revolutie Belgische Revolutie
De Belgische Revolutie is de naam van de opstand van 1830-1831 in de zuidelijke provincies van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden van koning Willem I. De opstand leidde tot de splits... Lees meer , die hij als onwettig bestempelde werd hij in 1831 door de gemeenteraad ontslagen als principaal en leraar. Vanaf 1836 publiceerde hij brochures en artikelen waarin hij uitviel tegen de Belgische Revolutie, de inmenging van de Kerk in wereldlijke aangelegenheden, de wantoestanden in de Kerk, de ideeën van Lamennais enzovoort.

Het duurde tot 1843 vooraleer Beeckman zich verzoende met de Belgische staat. De klemtoon van zijn discours kwam dan op het democratisch-sociale te liggen (algemeen stemrecht, progressieve inkomensbelasting, dezelfde materiële voordelen voor de Vlamingen als de Walen enzovoort). Verdere aanvallen tegen de Kerk leidden tot Beeckmans ontslag als redacteur van de liberale krant De Hoop van Brugge, waaraan hij sinds 1847 meewerkte.

Beeckman richtte vervolgens zijn eigen krant op: Het Brugsche Vrije Het Brugsche Vrye
Het Brugsche Vrye (1848-1853) was een liberale en antiklerikale krant. Het werd uitgegeven door de voormalige priester Benoit Beeckman en gedrukt in Brugge. Lees meer . Voor de parlements- en gemeenteverkiezingen van 1848 stelde hij een eigen lijst en programma op. Op zijn lijst stonden mensen van alle rangen en standen. Na de verkiezingen, die voor hem geen succes waren, nam zijn radicalisme nog toe waardoor hij geïsoleerd kwam te staan. Om zijn isolement te doorbreken zette hij in juli 1849 zijn aanvallen tegen de regering en haar beleid stop en zocht hij toenadering tot de antiklerikale en liberale kleine burgerij wier belangen hij voortaan verdedigde. In zijn krant viel Beeckman ook het gebruik van het Frans in de middelbare scholen en de gemeenteraad aan. Beeckmans houding leidde tot felle kritiek vanwege de kerkelijke overheid. Desalniettemin kon hij steeds priester blijven.