De Muyt, Renaat

Jeugd, opleiding en leraarschap

Renaat de Muyt volgde vanaf 1939 de opleiding voor late roepingen aan het Don Bosco-Instituut van de paters salesianen in Kortrijk. Door de sterk idealistische inslag van deze vorming, zelfstudie en de lectuur van bladen als Volk en Staat Volk en Staat
Volk en staat (15 november 1936 - 3 september 1944) was een Vlaams-nationalistisch dagblad en orgaan van het Vlaamsch Nationaal Verbond. Het blad verscheen als opvolger van De Schelde (1... Lees meer ontwikkelde hij sympathie voor het Vlaams-nationalisme. In juni 1943 meldde hij zich aan voor het Vlaamsch Legioen Vlaamsch Legioen
Het Vlaamsch Legioen (1941-1943) was een Vlaamse eenheid aan het oostfront tijdens de Tweede Wereldoorlog, die deel uitmaakte van de Waffen-SS. Lees meer , maar werd afgekeurd. De Muyt trad vervolgens in bij de minderbroeders-franciscanen, waar hij de kloosternaam Bernardus kreeg.

Hij doorliep het noviciaat in Tielt en deed studies filosofie en theologie aan de franciscaanse opleidingshuizen in Rekkem en Sint-Truiden. In 1949 werd hij priester gewijd, en nadien volgde hij de cursus gewijde welsprekendheid in Turnhout. In 1951 zonden zijn oversten hem naar de universiteit van Leuven om er godgeleerdheid te studeren. Hij behaalde zijn licentiaatsdiploma in 1955. Vanaf 1956 was hij docent theologie in Vaalbeek, een opdracht die in 1968 eindigde door de inkanteling van de franciscaanse opleiding in het Centrum voor Kerkelijke Studies (CKS). Van 1976 tot aan zijn pensioen was hij godsdienstleraar in Zelzate, Duffel en Mortsel.

Tijdens zijn universitaire studies en zijn eerste jaren als docent in Vaalbeek (1951-1960) was De Muyt actief bij het Leuvense Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond
Lees meer (KVHV). Hij publiceerde onder diverse pseudoniemen bijdragen in Ons Leven Ons Leven
Ons Leven (1888) is een Leuvens studententijdschrift en het blad van het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond (KVHV). Lees meer . In van zijn artikelen schreef hij dat de tweede schoolstrijd enkel kon worden opgelost door aparte regelingen uit te werken voor Vlaanderen en Wallonië, een stelling die behoorlijk wat stof deed opwaaien.

Het feest van de haat

De Muyt voelde zich sterk aangegrepen door de repressie Repressie
Lees meer . Hij correspondeerde met veroordeelde collaborateurs Collaboratie
Collaboratie verwijst naar de samenwerking met de bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog, in casu van het Vlaams-nationalisme en een deel van de Vlaamse beweging. Lees meer in de gevangenissen van Leuven en Sint-Gillis, zorgde voor financiële en juridische bijstand, en ijverde voor strafvermindering en amnestie Amnestie
Lees meer bij lokale en internationale instanties, tot aan de Verenigde Naties toe.

In 1966 publiceerde hij onder het pseudoniem Nemrod Het feest van de haat, een aanklacht tegen de repressie. In de laatste decennia is dit boek door onderzoekers geproblematiseerd om De Muyts minimalisering van het aandeel van Vlaams-nationalistische collaborateurs in de Jodenvervolging en zijn – vertekenende en misleidende voorstelling van de verhouding tussen collaborateurs (‘durvers’, ‘idealisten’) en verzet Verzet
Het georganiseerde verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Vlaamse provincies was doorgaans altijd Belgisch verzet: zowel op het vlak van de ideologische oriëntatie, de motieven en he... Lees meer slieden (‘brigands’, ‘terroristen’). Bij verschijnen, als nr. 1 in de serie Westland-Pockets / West-Pockets, vond Het feest van de haat gretig afname. Samen met onder meer Jef Laridon Laridon, Jef
Jef Laridon (1937-1990) was medeoprichter van de Vlaamse Vrienden van de Westhoek, die vanaf 1964 de West-Pockets uitgaven waaruit in 1967 het jongerentijdschrift Nieuw Vlaanderen ontston... Lees meer en Betty Kempinck-Daenen had De Muyt eind 1965 deze boekenreeks opgezet om de uitgave van Nieuw Vlaanderen Nieuw Vlaanderen (1967-1990)
Nieuw Vlaanderen (1967-1990) was een tweemaandelijks Heel-Nederlands jongerentijdschrift, dat ontstond op initiatief van de Vlaamse Vrienden van de Westhoek. Het tijdschrift beleed een v... Lees meer (1967-1990) te bekostigen. Van dit in 1967 gelanceerde vormingstijdschrift voor jongeren over de Vlaamse beweging werd hij medewerker.

Aan de zijlijn van het partijpolitieke Vlaams-nationalisme

Vanaf het midden van de jaren 1960 vulde De Muyt als Nemrod wekelijks een rubriek in het Volksunie Volksunie
Tussen 1954 en 2001 bepaalde de Volksunie (VU) als Vlaams-nationalistische partij mee de politieke evolutie in België, van unitaire staat tot federaal koninkrijk. Ze groeide uit tot de tw... Lees meer -partijblad Wij Wij, Vlaams-nationaal
Lees meer en vanaf 1967 verrichtte hij ook redactioneel werk voor dit tijdschrift. Na inhoudelijke fricties met andere Wij-redactieleden, onder wie Toon van Overstraeten Van Overstraeten, Toon
Toon van Overstraeten (1926-2011) was de zoon van VTB-coryfee Jozef van Overstraeten. Hij was een van de jongste oostfronters. Na de Tweede Wereldoorlog werd hij snel actief in de herople... Lees meer , werd hij in 1970 bedankt voor zijn redactioneel werk. Hij zegde toen ook zijn medewerking als auteur op. Occasioneel leverde De Muyt artikelen aan voor andere tijdschriften van de Vlaamse beweging, zoals Dietsland Europa Dietsland Europa
Het tijdschrift Dietsland Europa was het blad van de Jong Nederlandse Gemeenschap en later van Were Di. Het verdedigde radicaal Vlaamse, Groot-Nederlandse en extreemrechtse standpunten en... Lees meer en ’t Pallieterke 't Pallieterke
’t Pallieterke (1945-…) is een Vlaams-nationalistisch weekblad, dat aanvankelijk uiterst-rechts georiënteerd was en overwegend satirische bijdragen publiceerde, maar dat de afgelopen dece... Lees meer .

De franciscaan was gekant tegen het Egmontpact Gemeenschapspact
Het Egmontpact of Egmontakkoord maakt samen met de Stuyvenbergakkoorden deel uit van het zogenaamde Gemeenschapspact, dat de definitieve pacificatie van de communautaire problemen tot doe... Lees meer . Hij werd door Karel Dillen Dillen, Karel
Karel Dillen (1925-2007) was, na een aanloop als radicaal Vlaams-nationalistisch spreker en publicist, de oprichter en eerste volksvertegenwoordiger van het Vlaams Blok. Hij zetelde in de... Lees meer aangezocht om in oktober 1978 te spreken op het oprichtingscongres van de Vlaams-Nationale Partij Vlaams Nationale Partij (1977-1979)
Lees meer (VNP). De twee zouden innig bevriend blijven. Opnieuw als Nemrod werd De Muyt een trouwe medewerker van het Vlaams Blok-maandblad, met zijn eigen rubriek ‘Uitdagende gedachten’. Zijn verstrengeling met de partij belette hem niet deze af en toe te bekritiseren, bijvoorbeeld inzake het 70 punten-plan ‘ter oplossing van het vreemdelingenprobleem’ (1992).

De Muyt droeg regelmatig zielenmissen op voor overleden collaborateurs, onder wie Staf de Clercq De Clercq, Staf
Staf de Clercq (1884-1942) was een Vlaams-nationalistische politicus, die zijn politieke carrière begon als kamerlid voor de Frontpartij. Hij staat vooral bekend als stichter en eerste l... Lees meer . In 1979 zegende hij nog diens graf te Asse in en hield bij deze gelegenheid een korte toespraak. Hij was ook een van de geestelijken die de amnestieactie ondersteunde van het Taal Aktie Komitee Taal Aktie Komitee
Het Taalaktiekomitee (TAK) (1972) is een partijpolitiek-onafhankelijke Vlaams-nationalistische actiegroep met – zeker tot in de jaren 1990 – als handelsmerk ludieke stunts en verrassende ... Lees meer (TAK) naar aanleiding van het pausbezoek in 1985. Verder schuwde de pater publiek en publiciteit; liefst leefde hij teruggetrokken tussen zijn filosofieboeken.