De Raeymaeker, Louis

Louis de Raemaeker studeerde aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte in Leuven en daarna aan het Grootseminarie in Mechelen, waar hij in 1923 tot priester werd gewijd door kardinaal Désiré Mercier Mercier, Désiré
Désiré Mercier (1851-1926) was van 1906 tot 1926 de kardinaal-aartsbisschop van het aarts­bisdom Mechelen. Hij was een vurig propagandist van het Belgisch patriottisme en leefde tijdens ... Lees meer . Tijdens de Eerste Wereldoorlog Eerste Wereldoorlog
De Vlaamse beweging is fundamenteel getekend door de Eerste Wereldoorlog. De oorlog maakte een verregaande democratisering onafwendbaar, met wezenlijke gevolgen voor het politieke draagv... Lees meer kwam hij als soldaat-brancardier in contact met Cyriel Verschaeve Verschaeve, Cyriel
Cyriel Verschaeve (1874-1949) was een West-Vlaamse priester, literair auteur, kunstbeschouwer en publicist, die bekend werd als icoon van de Frontbeweging en het opkomende Vlaams-national... Lees meer en Frans Daels Daels, Frans
Frans Daels (1882-1974) vormde de spil van de Vlaamsgezinde organisaties aan het IJzerfront en groeide in het interbellum als voorzitter van het IJzerbedevaartcomité en voorvechter van N... Lees meer , die beiden een vooraanstaande rol speelden in de frontbeweging Frontbeweging
Aan het IJzerfront manifesteerde zich tijdens de Eerste Wereldoorlog flamingantisch verzet tegen de taaltoestanden in het leger. Naarmate het zich meer en meer organiseerde en groeide, vo... Lees meer .

In 1920 doctoreerde De Raeymaeker in de wijsbegeerte en in 1927 in de godgeleerdheid. In datzelfde jaar werd hij eveneens benoemd tot leraar aan het Klein Seminarie in Mechelen Klein Seminarie van Mechelen
Het Klein Seminarie van Mechelen was een belangrijke onderwijsinstelling van het aartsbisdom Mechelen met humaniora en filosofieafdeling voor priesterstudenten. Ze speelde in de 19de eeuw... Lees meer , waar hij tot 1935 doceerde. In 1934 werd hij aan de Katholieke Universiteit Leuven lector en in 1936 hoogleraar in de filosofie. Vanaf 1949 was hij huisprelaat van de paus. In 1951-1952 was hij decaan van de faculteit Wijsbegeerte en Letteren en van 1954 tot 1962 lid van de raad van beheer van de universiteit Lovanium (toen Leopoldstad, nu Kinshasa) – in 1954 speelde hij ook een rol bij de oprichting van de onderwijsinstelling.

Naast het lidmaatschap van een groot aantal commissies en verenigingen voor onderwijs Onderwijs
Lees meer , wijsbegeerte en wetenschapsbeleid, was De Raeymaeker lid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten Koninklijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België
Lees meer . Hij schreef eveneens een aantal filosofische en psychologische werken. Zijn filosofisch werk Wat denkt u van den mensch? was in 1935 de allereerste uitgave van uitgeverij Het Spectrum.

Vlaamsgezinde hoogleraar

De Vlaamsgezinde De Raeymaeker volgde Gustaaf Verriest Verriest, Gustaaf
Gustaaf Verriest (1880-1951) was hoogleraar wiskunde aan de KU Leuven. Hij stichtte de Vereniging van Vlaamse Professoren en was bestuurslid van de Vlaamse Academie voor Wetenschappen, Le... Lees meer (1880-1951) op als voorzitter van de Vereniging van Vlaamse Professoren Vereniging van Vlaamse Professoren
De Vereniging van Vlaamse Professoren (1964-1970) was een drukkingsgroep aan de Nederlandstalige universiteiten. Doel was om de Vlaamse belangen in het universitaire onderwijs en het wete... Lees meer . Sinds 1957 was hij raadsheer van de rector. In deze nieuwe functie, die hij vervulde tot in 1965, hield hij zich bezig met de administratie en organisatie van de universiteit. Ook was hij lid van de rectorale raad. Hij stimuleerde in deze functies de verdere vernederlandsing van de Leuvense universiteit (zie Onderwijs Onderwijs
Lees meer ). Bij de hervorming van de universiteit in 1962 werd De Raeymaker prorector van de Nederlandstalige afdeling.

De Raeymaeker was voorstander van een meertalige universiteit. Zo schaarde hij zich achter het door het episcopaat opgestelde ontdubbelingsplan van de universiteit van februari 1963. In 1966 werd hij emeritus en werd hij als prorector opgevolgd door Pieter de Somer. Hij zou zich daarna niet verzetten tegen de uiteindelijke splitsing van de universiteit in 1968, die hij meemaakte als emeritus.

Tijdens zijn carrière kreeg De Raeymaeker van zes buitenlandse universiteiten een eredoctoraat.