Vermeylen, Piet

Studeerde na middelbaar onderwijs aan het atheneum van Sint-Gillis rechten en politieke- en economische wetenschappen aan de Université libre de Bruxelles (ULB). Vermeylen werd advocaat (1927-1963), was later docent aan de Arbeidershogeschool (1950-1954), hoogleraar aan de ULB en aan de autonome Vrije Universiteit Brussel (1947-1974). Als student was hij actief in de Vlaamsche Studiegroep van de ULB.

Vermeylen was lid van de Kommunistische Partij van België Kommunistische Partij van België
Lees meer (KPB) van 1921 tot 1930, waar hij niet alleen de jeugdwerking verzorgde, maar ook een specifiek Vlaams geluid liet horen. Na zijn ontslag uit de partij, bleef hij actief in diverse linkse organisaties en behoorde tot de oprichters van het tijdschrift Combat. In 1938 trad hij toe tot de Belgische Werkliedenpartij Belgische Werkliedenpartij
Lees meer (BWP). Ondertussen had hij zich laten opmerken – onder andere in het Vlaams Pleitgenootschap bij de Balie te Brussel Vlaams Pleitgenootschap bij de Balie te Brussel
Lees meer – door compromisloze pleidooien voor de algehele vernederlandsing van het rechtswezen in Vlaanderen, die op de wet van 15 juni 1935 vooruitliepen ( gerecht Gerecht
Lees meer ). Tijdens de oorlogsjaren was Vermeylen inlichtingsofficier in Londen. Nadien was hij kort kabinetschef van Herman Vos Vos, Herman
Herman Vos (1889-1952) engageerde zich tijdens de Eerste Wereldoorlog in het activisme. Vanaf 1925 was hij parlementslid voor de Frontpartij. Toen het Vlaams-nationalisme zich in de jaren... Lees meer op openbare werken. Door toedoen van Camille Huysmans Huysmans, Camille
Camille Huysmans (1871-1968) was een Vlaamsgezinde socialistische politicus, die van 1933 tot 1940 burgemeester van Antwerpen was, tweemaal een ministerpositie bekleedde en een jaar lang ... Lees meer werd hij in 1945 gecoöpteerd tot senator. Hij was rechtstreeks verkozen senator van 1946 tot 1971. Van 1971 tot 1974 was hij opnieuw gecoöpteerd. Hij was minister van wederopbouw en oorlogsslachtoffers (1946), binnenlandse zaken (1947-1949, 1954-1958), justitie (1961-1965) en nationale opvoeding (1968-1971). In 1966 werd hij minister van staat.

Vermeylen was een gematigde Vlaamsgezinde, die niet altijd even warm liep voor alle strijdpunten van de V.B. Dat bleek vooral in verband met de talentellingen Taaltelling
Talentellingen waren gekoppeld aan de tienjaarlijkse volkstellingen in België (1846-1947). De resultaten hadden grote gevolgen voor het taalstatuut van de gemeenten rond Brussel-hoofdsta... Lees meer : als minister van binnenlandse zaken publiceerde hij in 1954 de omstreden resultaten van 1947 en stond hij in voor de aanhechting van Evere, Ganshoren en Sint-Agatha-Berchem bij de Brusselse agglomeratie. De omstandigheden zouden hem echter dwingen een strijdbaardere rol te spelen. In 1960 werd hij lid van de raad van beheer van de ULB, waar hij als enige actieve Vlaming de verdubbeling moest verdedigen. Als minister van nationale opvoeding was Vermeylen een sleutelfiguur in de hervorming van het hoger onderwijs, doch hij speelde vooral een fundamentele rol in de juridische en financiële afhandeling van de splitsing van de universiteiten van Leuven en Brussel. In 1968 sloot hij zich aan bij de Rode Leeuwen Rode Leeuwen
De Rode Leeuwen waren Vlaamse socialisten in Brussel die vanaf 1968 opkwamen met een eigen verkiezingslijst en erkend werden als de 'Vlaamse BSP-federatie van Brussel'. Lees meer en werd verkozen op hun senaatslijst.