Bourgeois, Roger

Roger Bourgeois werkte aanvankelijk voor Milac, de katholieke actie voor dienstplichtigen, en werd van daaruit vrijgesteld nationaal secretaris van de Katholieke Arbeidersjeugd Katholieke Arbeidersjeugd
De Katholieke Arbeidersjeugd (KAJ) was een jongerenvereniging van de christelijke arbeidersbeweging en tegelijk een gespecialiseerde Katholieke Actiebeweging, opgericht in 1924 door de pr... Lees meer (KAJ). Vanaf 1953 was hij arrondissementssecretaris van de Vlaamse vleugel van de Christelijke Volkspartij Christelijke Volkspartij
Lees meer (CVP) in het arrondissement Brussel en voorzitter van de CVP-Jongeren CVP-Jongeren
CVP-Jongeren was de jeugdafdeling van de Christelijke Volkspartij (CVP). De organisatie evolueerde geleidelijk van politieke leerschool naar autonome drukkingsgroep met een eigen programm... Lees meer aldaar. In juni 1964 brak hij met de CVP wegens de volgens hem te lakse houding van die partij op communautair vlak en haar te conservatieve sociaaleconomische politiek.

In oktober 1964 was Bourgeois een van de initiatiefnemers van de Vlaamse Demokraten Vlaamse Demokraten
De Vlaamse Demokraten was de naam van een groep rond Antoon Roosens, Staf Verrept en Roger Bourgeois. Ze kwamen uit de sociaal-flamingante, niet-partijpolitieke Vlaamse beweging en probee... Lees meer : sociaal-flaminganten die door een kartel met de Volksunie Volksunie
Tussen 1954 en 2001 bepaalde de Volksunie (VU) als Vlaams-nationalistische partij mee de politieke evolutie in België, van unitaire staat tot federaal koninkrijk. Ze groeide uit tot de tw... Lees meer (VU) bij de verkiezingen van mei 1965 hoopten te verhinderen dat een voor Vlaanderen ongunstige grondwetsherziening zou worden doorgevoerd. Die kartelvorming mislukte, en samen met uittredend VU-kamerlid Daniël Deconinck Deconinck, Daniël
Daniël Deconinck (1921-2004) was een Vlaamsgezind politicus. Zijn poging om van de Volksunie een brede sociaal-flamingantische beweging te maken leidde in 1965 tot een breuk met de partij... Lees meer trokken de Vlaamse Demokraten met een eigen lijst naar de kiezer. Na het totale debacle van die lijst haakte eerst Deconinck af, later ook Staf Verrept Verrept, Staf
Staf Verrept (1921-1985) engageerde zich op jonge leeftijd in de Dietse jeugdbeweging. Als sociaal-flamingant richtte hij in de jaren 1960 mee de Vlaamse Demokraten op. Lees meer . Bourgeois bleef aan boord, als hoofdredacteur van het VD-partijblad Richting en vanaf februari 1967 als voorzitter. Onder impuls van Bourgeois en Antoon Roosens Roosens, Antoon
Antoon Roosens (1929-2003) was een flamingantisch en links georiënteerd denker, opiniemaker, publieke intellectueel en (para)politicus, die zijn hele leven consequent heeft geprobeerd om ... Lees meer werd in maart 1967 het progressieve Demokratisch Aktiekomitee Vlaanderen Demokratisch Aktiekomitee voor Vlaanderen
Lees meer (DAK) opgericht, dat evenwel niet het verhoopte succes kende. Daarop richtten de Vlaamse Demokraten in juni 1968 samen met de Socialistische Beweging Vlaanderen de Revolutionaire Socialisten op. Bourgeois verliet deze partij in 1969, toen bleek dat ze in feite in handen was gekomen van de trotskistische 4de Internationale.

Bourgeois, die na zijn uittrede uit de CVP in de privésector werkte tot 1991, was in 1977 een van de initiatiefnemers van het Vlaamsgezind verzet tegen het Egmontpact Gemeenschapspact
Het Egmontpact of Egmontakkoord maakt samen met de Stuyvenbergakkoorden deel uit van het zogenaamde Gemeenschapspact, dat de definitieve pacificatie van de communautaire problemen tot doe... Lees meer , zowel via het brede Anti-Egmontkomitee als met het veeleer linkse Komitee voor Demokratisch Federalisme. Ook nadien bleef hij actief binnen de Vlaamsgezinde linkerzijde, onder meer in de N.V. De Nieuwe Pers, die het weekblad De Nieuwe De Nieuwe
De Nieuwe was een links flamingantisch weekblad dat werd uitgegeven van april 1964 tot augustus 1986. Mark Grammens was meestal - behalve tijdens enkele intermezzo’s in het midden van de... Lees meer uitgaf en in het Frans Masereelfonds. Nog later was hij samen met Roosens betrokken bij pogingen om linkse flaminganten buiten elk partijverband te bundelen, in 1987 met het Vlaams Progressief Alternatief en in 1994 met het Vlaams Demokratisch Appel.