Deconinck, Daniël

Daniël Deconinck behaalde een doctoraat in de rechten en was licentiaat in de politieke en sociale wetenschappen en in de wijsbegeerte aan de Katholieke Universiteit Leuven.

Volksunie

In 1957 werd hij redactielid van het links flamingantisch blad Het Pennoen Het Pennoen (1950-1977)
Het Pennoen was een Vlaamsgezind maandelijks opinieblad dat, geleid door Jan Olsen, verscheen tussen 1950 en 1977. Het evolueerde van een traditioneel jeugdblad naar een vernieuwend en la... Lees meer . Een jaar later trad hij toe tot de Volksunie (VU) Volksunie
Tussen 1954 en 2001 bepaalde de Volksunie (VU) als Vlaams-nationalistische partij mee de politieke evolutie in België, van unitaire staat tot federaal koninkrijk. Ze groeide uit tot de tw... Lees meer en was hij lijsttrekker voor de Kamer in Brussel. Bij de parlementsverkiezingen van 26 maart 1961 werd hij verkozen. Als Kamerlid hield hij zich vooral bezig met de problematiek van de afbakening van de taalgrens Taalgrens
Het begrip ‘taalgrens’ verwijst in het algemeen naar een grens die twee bevolkingsgroepen die een verschillende taal spreken van elkaar scheidt en in het bijzonder naar de grens tussen he... Lees meer , de taalwet Taalpolitiek en -wetgeving
Situaties van taalonderdrukking vindt men wereldwijd. Daarom besteedt deze bijdrage eerst aandacht aan gehanteerde taalpolitieke strategieën. Ook in België verzette een gedomineerde taalg... Lees meer in bestuurszaken, een statuut voor Brussel Brussel
In de geschiedenis van de Vlaamse beweging speelde Brussel een unieke rol vanwege haar hoofdstedelijke functies, economische aantrekkingskracht en als symbool van verfransing, die zich v... Lees meer en het federalisme Federalisme
Sinds het begin van de 20ste eeuw behoort federalisme tot het programma van eerst de Waalse en vervolgens ook de Vlaamse beweging. Vanaf 1970 is de transformatie van België van unitaire t... Lees meer . Hij was de inspirator van vijf Vlaams-federale landdagen in Brabant (1959-1963) en werkte mee aan talrijke bladen zoals De Nieuwe De Nieuwe
De Nieuwe was een links flamingantisch weekblad dat werd uitgegeven van april 1964 tot augustus 1986. Mark Grammens was meestal - behalve tijdens enkele intermezzo’s in het midden van de... Lees meer , Kultuurleven Kultuurleven
Lees meer , Links, Het Pennoen, Streven en Wij Wij, Vlaams-nationaal
Lees meer , het partijblad van de Volksunie.

Deconinck trachtte binnen de VU een breed travaillistisch en federalistisch front uit te bouwen, waarvoor hij ook contacten aanknoopte met mensen buiten de traditionele Vlaamse beweging, onder wie bijvoorbeeld Antoon Roosens Roosens, Antoon
Antoon Roosens (1929-2003) was een flamingantisch en links georiënteerd denker, opiniemaker, publieke intellectueel en (para)politicus, die zijn hele leven consequent heeft geprobeerd om ... Lees meer . Hij werd hierin gesteund door VU- partijsecretaris Wim Jorissen Jorissen, Wim (sr.)
Wim Jorissen (1922-1982) was een radicaal Vlaams-nationalistisch boegbeeld van de Volksunie (VU), die in de pioniersjaren van de partij en tot het midden van de jaren 1970 het succes en d... Lees meer . Dit streven naar het opengooien van de partij riep binnen de VU echter verzet op van de traditionalistische Vlaams-nationalisten, die argumenteerden dat de VU door de pogingen van Deconinck haar nationalistische identiteit zou verliezen. Deconinck, die hierin gesteund werd door Jorissen, kwam binnen zijn partij tegenover hardliners als Leo Wouters Wouters, Leo
Leo Wouters (1902-1987) was een radicaal Groot-Nederlandse VNV-politicus, die na de Tweede Wereldoorlog voor de Volksunie in Gent tot volksvertegenwoordiger (1961-1971) en senator (1971-1... Lees meer , Rudi van der Paal Van der Paal, Rudi
Rudi van der Paal (1925-2010) was in de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog een spilfiguur in Vlaams-nationale kringen. Hij werd later medeoprichter van de Volksunie, vastgoedmakelaar ... Lees meer en Reimond Mattheyssens Mattheyssens, Reimond
Reimond Mattheyssens (1915-2010) was van 1955 tot 1963 voorzitter van de Volksunie in het arrondissement Antwerpen en zetelde tot 1973 in het nationaal partijbestuur. Lees meer te staan.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1964 weigerde Deconinck onder de naam VU op te komen en diende een eigen lijst in met de naam Brusselse Belangen. Hij omschreef het initiatief als een lokale uiting van de frontvorming die hij binnen de VU tot stand wilde brengen. Deconincks poging slaagde; hij werd met 5,02% verkozen tot Brussels gemeenteraadslid (tot 1970).

Vlaamse Demokraten

Ondertussen waren de eerste onderhandelingen tussen de sociaal-flamingant Roosens en de VU om te komen tot een frontvorming in gans Vlaanderen mislukt, waarna een tweede poging tot frontvorming ondernomen werd om in de provincie Vlaams-Brabant Vlaams-Brabant
De naam van de provincie Brabant herinnert aan het vroegere gelijknamige hertogdom, dat tijdens de Middeleeuwen vorm had gekregen en waarvan het noordelijke deel een belangrijke rol speel... Lees meer een kartellijst tussen de Volksunie en de sociaal-flaminganten te komen. Roosens richtte samen met Deconinck, Roger Bourgeois Bourgeois, Roger
Roger Bourgeois (1928-2023) was een van de boegbeelden van de Vlaamse Demokraten, sociaal-flaminganten die bij de parlementsverkiezingen van 1965 een poging ondernamen om een kartel met d... Lees meer (ex-Christelijke Volkspartij) en Staf Verrept Verrept, Staf
Staf Verrept (1921-1985) engageerde zich op jonge leeftijd in de Dietse jeugdbeweging. Als sociaal-flamingant richtte hij in de jaren 1960 mee de Vlaamse Demokraten op. Lees meer de Vlaamse Demokraten op en startte opnieuw onderhandelingen met de VU. Onder impuls van Marcel Brauns Brauns, Marcel
De jezuïet Marcel Brauns (1913-1995), vooral bekend als ‘pater Brauns’, was een dichter, schrijver, theoloog en hoogleraar Nederlandse letterkunde die er een radicaal Vlaams-nationalisti... Lees meer organiseerde de rechtse fractie binnen de VU echter een oppositiefront en de partij wees in februari 1965 de lijstvoorstellen van de Vlaamse Demokraten af. Deconinck en zijn medestanders in Vlaams-Brabant werden uit de VU gezet.

Bij de parlementsverkiezingen van 1965 besloot Deconinck om met de Vlaamse Demokraten te kandideren, maar dat draaide uit op een mislukking. Deconinck verliet onmiddellijk de groep van de Vlaamse Demokraten.

Rode Leeuwen

In 1970 kwam Deconinck opnieuw op bij de Brusselse gemeenteraadsverkiezingen. Dit keer stond hij op de lijst van de Rode Leeuwen, een Vlaamse lijst van de Belgische Socialistische Partij. Hij werd echter niet meer verkozen.