Eriksson, Bert

Persoon
Jan Creve (2023, aanvulling), Jan Creve (1998)

Bert Eriksson (1931-2005) was beroepsmilitair, uitbater van het Antwerpse café Odal en leider van de Vlaams Militanten Orde (VMO).

Volledige voornaam
Armand Albert
Geboorte
Antwerpen, 30 juni 1931
Overlijden
Westdorpe, 2 oktober 2005
Leestijd: 3 minuten

Bert Eriksson was de zoon van een Nederlandse moeder en een Finse vader. Zijn vader kwam in 1942 om het leven bij een geallieerd bombardement op de Duitse stad Bremen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog
De Tweede Wereldoorlog werd in Vlaanderen getekend door de onvoorwaardelijke collaboratie van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV). De samenwerking met de bezetter en de bestraffing erva... Lees meer
was Eriksson lid van de Hitlerjeugd Vlaanderen Hitlerjeugd Vlaanderen
De Hitlerjeugd Vlaanderen (HJV) werd eind 1943 opgericht door de DeVlag in een poging het monopolie op de Vlaamse Nieuwe Orde-gezinde jeugd te verwerven. De HJV bleef klein en werd overg... Lees meer
en verbleef hij met de Kinderlandverschickung (KLV) in 1943-44 twee keer zes maanden in Duitsland. Na het einde van de oorlog kwam hij in de Chirojeugd Chirojeugd
De Chirojeugd is een jeugdbeweging voor jongens en meisjes uit alle lagen van de bevolking, in 1941 gegroeid uit de patronaten, die vanaf de 19de eeuw de parochiale volksjeugd godsdiensti... Lees meer
terecht en vanaf eind de jaren ‘40 bij de Antwerpse Vlaamsgezinde trekkersgroepen Odal en Dürendal. Deze groepen boden een thuishaven voor de vrijetijdsbeleving van de ‘zwarte jeugd’.

In het begin van de jaren 1950 was hij een tijdlang lid van de Vlaamse Sociale Beweging Vlaamse Sociale Beweging
De Vlaamse Sociale Beweging (1951-1957) was een nationaalsocialistische Vlaamse groep onder leiding van Guido Lauwers en Alfons Rongé. Lees meer
(VSB) en daarna van de Vlaamse Militanten Orde Vlaamse Militanten Orde (1950-1971)
De Vlaamse Militanten Orde was een Vlaams-nationale militantenorganisatie die werd opgericht in 1950, aanvankelijk ter ondersteuning van de Vlaams-nationale partijpolitiek. Lees meer
(VMO). In 1951 nam hij dienst bij de commando's. Kort nadien meldde hij zich als vrijwilliger voor de Koreaanse oorlog. Eriksson vertrok naar Korea, maar werd niet meer ingezet. Hij bleef beroepsmilitair tot 1962. Vanaf 1968 tot 1992 baatte hij het VMO-café Odal in Antwerpen-Zuid uit.

Na de ontbinding van de VMO in 1971 door VMO-leider Bob Maes Maes, Bob
Bob Maes (1924) was nationaal verantwoordelijke van de Vlaamse Militanten Orde (VMO) van de oprichting tot de ontbinding in 1971. Daarna was hij senator voor de Volksunie. Lees meer
was Eriksson een van de medeoprichters van de nieuwe VMO. Eriksson werd de leider en bleeft dit, met een onderbreking van 1974 tot 1977, tot aan het verbod en de ontbinding van de organisatie in 1983. Eriksson bleef in de lijn van de vroegere VMO optreden tijdens Vlaams-nationalistische manifestaties, maar hij gaf de nieuwe VMO ook een uitgesproken anticommunistisch en rechts-radicaal profiel. Hij bracht de groep herhaaldelijk op spectaculaire wijze in het nieuws. Zo lag hij in 1973 aan de basis van ‘Operatie Brevier’, de clandestiene ontgraving en overbrenging van het stoffelijk overschot van Cyriel Verschaeve Verschaeve, Cyriel
Cyriel Verschaeve (1874-1949) was een West-Vlaamse priester, literair auteur, kunstbeschouwer en publicist, die bekend werd als icoon van de Frontbeweging en het opkomende Vlaams-national... Lees meer
vanuit Solbad Hall in Oostenrijk naar Vlaanderen. Een soortgelijke actie vond plaats in 1978 met ‘Operatie Delta’, de illegale ontgraving van het stoffelijk overschot van de leider van het Vlaamsch Nationaal Verbond Vlaamsch Nationaal Verbond
Het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) (1933-1945) was een rechts-radicale Vlaams-nationalistische partij die tijdens de Tweede Wereldoorlog collaboreerde met de Duitse nationaalsocialistis... Lees meer
(VNV), Staf de Clercq De Clercq, Staf
Staf de Clercq (1884-1942) was een Vlaams-nationalistische politicus, die zijn politieke carrière begon als kamerlid voor de Frontpartij. Hij staat vooral bekend als stichter en eerste l... Lees meer
, op het kerkhof van Leerbeek en zijn herbegraving in Asse. Veel later - in 1997 - was hij medeverantwoordelijk voor de illegale herbegraving van het stoffelijk overschot van de Nederlandse Nationaal-Socialistische Beweging Nationaal-Socialistische Beweging
De Nationaal-Socialistische Beweging (NSB) was een Nederlandse politieke partij, op 14 december 1931 opgericht en geleid door Anton Mussert. Lees meer
-leider, Anton Mussert Mussert, Anton
Anton Mussert (1894-1946) was een Nederlandse politicus. Hij was de oprichter en leider van de Nationaal-Socialistische Beweging (NSB). Lees meer
. Het stoffelijk overschot van Mussert, na zijn executie begraven in een anoniem graf, was reeds in 1956 opgegraven door Nederlandse oostfronters Oostfronters
Het begrip oostfronters duidt in de context van de geschiedenis van de Vlaamse beweging op Vlamingen die als vrijwilliger aan de zijde van Duitsland vochten tegen het Sovjetrussische Rod... Lees meer
en berustte sedert 1977 in Vlaanderen.

Eriksson voerde met zijn VMO vaak actie aan de zijde van het Taal Aktie Komitee Taal Aktie Komitee
Het Taalaktiekomitee (TAK) (1972) is een partijpolitiek-onafhankelijke Vlaams-nationalistische actiegroep met – zeker tot in de jaren 1990 – als handelsmerk ludieke stunts en verrassende ... Lees meer
(TAK) en Were Di Were Di
Were Di vzw was een radicaal Vlaams-nationalistische actiegroep die vooral met haar tijdschrift Dietsland Europa het rechts-nationalistische gedachtengoed verspreidde in de jaren 1960 tot... Lees meer
(en vanaf 1976 met Voorpost NAG), maar kreeg vooral bekendheid door de manier waarop zijn VMO vanaf het midden van de jaren 1970 in het nieuws kwam: gewelddadige confrontaties met extreem-linkse of Franstalige tegenstanders, anti-immigratiebetogingen, acties in de Voerstreek Voeren
Lees meer
en paramilitaire kampen in de Ardennen. Na een reeks processen werd de VMO in 1983 veroordeeld als privé-militie. Eriksson zelf kreeg voor het hof van beroep in Gent één jaar effectieve gevangenisstraf. Hij zat deze straf uit in de gevangenis van Merksplas.

Na zijn vrijlating probeerde hij tevergeefs om de restanten van de VMO en/of zijn erfgenamen nieuw leven in te blazen. In 1987 trad hij definitief terug als leider en speelde hij geen actieve politieke rol meer. In 1992 verhuisde hij naar Westdorpe in Zeeuws-Vlaanderen. Hij overleed hier in 2005.

Werken

– Artikelen in Alarm.
Operatie Brevier, z.j.
– met Filip Duynslager, Van de kust tot in de Voerstreek. VMO 1948-1983, 1998.

Literatuur

– S. Eriksson, Vlaanderen mijn land, 2007.
– F. Duynslager, VMO! De tanden van de Vlaamse Leeuw, 2019.

Suggestie doorgeven

1998: Jan Creve (pdf)

2023: Jan Creve

Databanken

Inhoudstafel