Historiografie van de Vlaamse beweging (na 1995)
In een internationaliserende historiografische context kreeg de Vlaamse beweging gedurende de voorbije drie decennia minder aandacht van academische historici dan tijdens de periode voordien.
In een internationaliserende historiografische context kreeg de Vlaamse beweging gedurende de voorbije drie decennia minder aandacht van academische historici dan tijdens de periode voordien.
De evolutie van het Vlaamse hoger onderwijs werd gekenmerkt door een moeizame vernederlandsingspolitiek, gaande van het vroegste verschijnen van Nederlandstalig onderwijs tot de integrale doorvoering van het Nederlands als voertaal voor het geheel
In Antwerpen klonk vanaf de tweede helft van de 19de eeuw herhaaldelijk de eis om een Vlaamse universiteit.
De Vrije Universiteit Brussel (VUB) is ontstaan uit de splitsing van de oudere ULB. Deze laatste werd opgericht kort na de Belgische onafhankelijkheid door vrijzinnige kringen uit vrees voor een kerkelijk monopolie op universitair onderwijs.
Met de vernederlandsing in 1930 als hoogtepunt is de Gentse universiteit een belangrijk strijdpunt geweest in de Vlaamse beweging.
De Franstalige Katholieke Universiteit Leuven werd vanaf 1910 geleidelijk vernederlandst.
De Nederlandse Congressen waren gemeenschappelijke (culturele) ontmoetingen van Vlamingen en Nederlanders in Vlaanderen en Nederland die met onderbrekingen werden georganiseerd sinds 1849.
De studentenbeweging in Leuven leverde een cruciale bijdrage aan de Vlaamse beweging, zowel via directe actie als door de vorming van toekomstige voormannen.
De Vlaamsche Wetenschappelijke Congressen (1887-1942) ijverden in uiteenlopende vakgebieden voor een Nederlandstalige wetenschapsbeoefening in Vlaanderen.