Peters, Hendrik
Hendrik Peters (1806-1855) was leraar en auteur van bijdragen over onderwijs en taalkunde. Hij was ook de uitgever van het maandblad De Middelaer.
Hendrik Peters (1806-1855) was leraar en auteur van bijdragen over onderwijs en taalkunde. Hij was ook de uitgever van het maandblad De Middelaer.
De Platdietse streek ligt in het noordoostelijke deel van de provincie Luik. De streek onderging achtereenvolgens een verhoogduitsings- en verfransingsproces.
Antwerpenaar Edward Poffé (1862-1920) publiceerde Nederlandstalige werken over geschiedenis, volkskunde en taalkunde. Ook was hij werkzaam als journalist.
Limburger Steven Prenau (1866-1929) pleitte voor een beschaafde uitspraak van het Nederlands. Tijdens WOI was hij betrokken bij de socialistische stroming binnen het activisme en lid van de Raad van Vlaanderen.
De rederijkerskamers waren genootschappen die zich sinds de 15e eeuw toelegden op toneel en dichtkunst in de volkstaal. In de 18e en 19e eeuw speelden ze ook een belangrijke rol in de verdediging van de Vlaamse taal en cultuur.
Rafaël Renard (1911-2002) was in de jaren ’30 actief in het Verdinaso. In de jaren ’60 was hij voorzitter van de Vaste Commissie voor Taaltoezicht en na zijn pensioen was hij president van de Orde van de Prince.
Pieter Robyn (1768-1823) schreef pre-romantische gedichten, waaruit een nationale en algemeen-Nederlandse visie sprak. Hij schreef ook toneelstukken en werkte mee aan diverse tijdschriften.
De katholieke flamingant Alexander Rodenbach (1786-1869) was lid van de Roeselaarse gemeenteraad en was 36 jaar lang volksvertegenwoordiger.
Rob Roemans (1904-1968) was een Vlaamsgezinde leraar, filoloog, bibliograaf en ijveraar voor ‘beschaafd’ Nederlands.
Psychiater Frits Sano (1871-1946) was een wereldvermaard pionier van de psychiatrie in België en medewerker aan het Vlaamse literaire tijdschrift Van Nu en Straks.
Lodewijk Scharpé (1869-1935) was een taalkundige die aan het begin van de 20ste eeuw bijdroeg tot de vernederlandsing van de Leuvense universiteit.
Lodewijk Schuermans (1821-1891) was een priester met een voorliefde voor de Nederlandse taalkunde, zo getuigen onder meer zijn ‘Algemeen Vlaamsch Idioticon’ en zijn betrokkenheid bij het studentengenootschap Met Tijd en Vlijt.
De Sint-Lutgardisgilde is een culturele gilde naar middeleeuws model die Guido Gezelle in 1862 ter bevordering van de Vlaamse taal- en letterkunde wilde oprichten, maar niet werd gerealiseerd.