Prenau, Steven

Was als boerenzoon van 1885 tot 1910 onderwijzer in zijn geboorteplaats. In 1910 werd Prenau leraar Nederlands aan de stedelijke normaalschool te Luik (tot 1917).

Door zelfstudie op de gebieden van pedagogiek, taal- en letterkunde en door zijn onverpoosde werkzaamheid als publicist, waaronder zijn medewerking aan tal van dag- en weekbladen en tijdschriften, en als redenaar, kwam Prenau sterk op de voorgrond onder de vrijzinnige intellectuelen in Zuid-Limburg waarbij hij naar het socialisme tendeerde. Zo bekleedde hij verscheidene bestuursfuncties in de Algemene Belgische Onderwijzersbond, waarbij hij ook contacten onderhield met het Nederlandsch Onderwijzersgenootschap. Hij was stichter en voorzitter van de afdeling Sint-Truiden van het Willemsfonds Willemsfonds
Het Willemsfonds (1851-heden) is een liberaal-vrijzinnige culturele vereniging en drukkingsgroep die het gebruik van het Nederlands promoot en ondersteunt. Lees meer . In 1903 verwierf hij bekendheid als een van de voortrekkers van de algemene beschaafde omgangstaal door zijn Verhandeling over het nut van de zuivere uitspraak der Nederlandsche taal, die door de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde
De Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde (KANTL, 1886) is een instelling die zich in de loop van haar geschiedenis heeft ingezet zowel voor taalculturele, -wetenschappeli... Lees meer werd bekroond. Hierin bepleitte hij nauwe aansluiting bij de in Nederland geldende beschaafde uitspraak en kantte hij zich tegen de particularisten ( taal Taal
De ontwikkeling van het Nederlands vormde tot diep in de 20ste eeuw een fundamenteel aandachtspunt in de Vlaamse beweging. De wijze waarop het geschreven en gesproken Nederlands gehanteer... Lees meer ). Toen in 1903 August Vermeylen Vermeylen, August
August Vermeylen (1872-1945) was een schrijver, literatuur- en kunsthistoricus, en socialistisch senator. In het tijdschrift Van Nu en Straks, waarvan hij de leiding had, publiceerde hij ... Lees meer in het tijdschrift Vlaanderen Vlaanderen (1903-1907)
Lees meer opkwam voor het recht van de letterkundigen om een taaltje van eigen makelij te gebruiken, stelde Prenau daartegenover in zijn artikel "De zuivere Nederlandsche Taal", dat het dialect uit de school en de beschaving moest verdwijnen. Als leraar te Luik nam hij onder andere deel aan de stichting en het beheer van het Vlaamse Huis Vlaamse Huizen
Lees meer aldaar.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Prenau bedrijvig als activistische propagandist en redenaar, die onder meer de socialisten, via 'vredesactie' uit het Belgisch-patriottische kamp moest wegtrekken ( activisme Activisme
Het begrip activisme verwijst naar de fractie van flaminganten die tijdens de Eerste Wereldoorlog bereid was om politiek of anderszins samen te werken met de Duitse bezetter en financiële... Lees meer ). Hij behoorde tot de Brusselse socialistisch-activistische groep Nieuw Vlaanderen Nieuw Vlaanderen
Nieuw Vlaanderen was een Brusselse kring die tijdens de Eerste Wereldoorlog werd opgericht door Vlaamsgezinde socialisten die zich afkeerden van de officiële Ententepolitiek van de Belgis... Lees meer , werd hoofdredacteur van De Vlam De Vlam
De Vlam (1918) was tijdens WOI het weekblad van de Brusselse activistische socialisten. Het blad verdedigde het unionistische programma. Lees meer en afdelingshoofd van het Vlaams ministerie van wetenschappen en kunsten. Op 11 september 1917 werd hij lid van de Raad van Vlaanderen Raad van Vlaanderen (1917-1918)
De Raad van Vlaanderen (1917-1918) was een activistisch marionettenparlement tijdens de Eerste Wereldoorlog, dat onderdeel was van de Duitse plannen om in Vlaanderen een blijvende invloed... Lees meer . Daar trad hij niet op de voorgrond omdat hij er zich als sociaal-democraat geïsoleerd voelde, maar ambieerde wel eind 1918 nog even een functie als zaakgelastigde. In november 1918 week hij uit naar Nederland. In de V.B. trad hij daarna niet meer op de voorgrond.