Delecourt, Victor

Studeerde rechten te Leuven, promoveerde er in 1824 en was achtereenvolgens advocaat in zijn geboortestad, substituut van de procureur des Konings te Nijvel en te Brussel, rechter, ondervoorzitter en ten slotte (1851) voorzitter van de rechtbank te Brussel. Op 10 juli 1852 velde Delecourt in die hoedanigheid een Nederlandstalig vonnis; het bleef voorlopig bij dat unicum.

Delecourt, die uit een familie van academici stamde, was tijdens het Verenigd Koninkrijk eerst leerling aan het college van zijn geboortestad, waar G.B.J. Raingo (1794-1866) de ijverige leraar Nederlands was, en daarna student te Leuven, waar G.J. Meijer de Nederlandse leerstoel bekleedde. Zijn aldus opgewekte belangstelling voor het Nederlands breidde zich weldra ten gevolge van zijn historische en filologische studie tot het gehele Nederduitse taalgebied uit. Optredend in de periode van de spellingoorlog Spellingoorlog
Spellingoorlog verwijst naar de spellingstrijd van 1839 tot 1844 tussen voor- en tegenstanders van de zogenaamde Commissiespelling, die een aanpassing van het Nederlands in Vlaanderen aan... Lees meer enerzijds en van de groeiende belangstelling voor Duitsland, waar de dialectstudie toen overigens haar eerste opbloei beleefde, anderzijds, publiceerde Delecourt een reeks artikelen in het dagblad L'Emancipation van 1839 en daarna, in 1844, een boek (La langue flamande, onder het pseudoniem van H. Vandenhoven), waarin hij een nieuwe spelling voor het 'Vlaams' voorstelt, waardoor onze taal zeer dicht bij de Nederduitse dialecten zou komen te staan zoals die in Noord-Duitsland gesproken en, na een lange periode van verval, ook weer geschreven werden. Delecourt spelde bijvoorbeeld aa voor ae, uu voor ue, eë voor scherplange ee, oö voor scherplange oo, -lik voor -lyk enzovoort; hij wil de umlaut invoeren (ä, ö, ü, öe) en pleit voor oude vormen zoals du, di, dyn, de datief, het meervoud op -er, de infinitief werden enzovoort.

Delecourts boek verscheen op het ogenblik dat de spelling na jaren strijd een eerste maal geconsolideerd was (1844) en zijn voorstellen vonden derhalve weinig gehoor; door de Nederlandsgezinden, die de spellingoorlog gewonnen hadden, werden zij openlijk bestreden ( Ferdinand A. Snellaert Snellaert, Ferdinand A.
Ferdinand Augustijn Snellaert (1809-1872) was een arts, filoloog, letterkundige en leidende figuur in de Vlaamse beweging. Lees meer in De School- en Letterbode De School- en Letterbode
Het tijdschrift De School- en Letterbode, verscheen tussen 1844 en 1855 als voortzetting van De Middelaer. Het evolueerde van een meer algemene naar een sterk onderwijskundig georiënteer... Lees meer , 1845). Delecourt heeft hieruit de nodige lessen getrokken. Hoewel hij zich blijvend voor taalstudie en met name voor het Duits en Nederduits bleef interesseren, pleitte hij op het Nederlandsch Letterkundig Congres Nederlandse Congressen
De Nederlandse Congressen waren gemeenschappelijke (culturele) ontmoetingen van Vlamingen en Nederlanders in Vlaanderen en Nederland die met onderbrekingen werden georganiseerd sinds 1849... Lees meer van 1851 te Brussel voor eenvormigheid in de spelling tussen Noord en Zuid; het Nederduits kwam daarbij niet meer ter sprake. Na zijn dood werden zijn ideeën opnieuw opgenomen door Constant J. Hansen Hansen, Constant J.
Lees meer , die ze in de Aldietse Beweging Aldietse beweging
De Aldietse Beweging van Constant J. Hansen streefde van in de 19de eeuw naar een taalkundige versmelting van het Nederlands met het Platduits. Hij onderstreepte de Dietsche taaleenheid ... Lees meer deed uitmonden.

De Waal Delecourt was, mede door zijn invloedrijke positie, te Brussel de spil van een groep op Duitsland Duitsland & Vlaanderen
Van de eerste helft van de 19de eeuw tot 1945 stond het Duitse beeld van Vlaanderen in het teken van etnisch-culturele verbondenheid. Die romantische perceptie leefde vooral bij een beper... Lees meer georiënteerde flaminganten Flamingant
Flamingantisme is een term die met verschillende betekenissen wordt toegekend aan actoren binnen de Vlaamse beweging en het Vlaams nationalisme. Lees meer , waartoe onder meer Michiel van der Voort Van der Voort, Michiel
Michiel Van der Voort (1812-1867) woonde achtereenvolgens in Antwerpen en Brussel en was in beide steden een pionier in Vlaamsgezinde acties. Hij was betrokken bij vele organisaties, zoal... Lees meer , Karel F. Stallaert Stallaert, Karel
Karel Stallaert (1820-1893) was een Belgische taalkundige en auteur. Lees meer , Hippoliet Bauduin Bauduin, Hippoliet
Hippoliet Bauduin (1806-1882) ijverde voor de materiële lotsverbetering en de culturele verheffing van het Vlaamse volk en was geëngageerd in het Vlaamse Brusselse verenigingsleven. Baudu... Lees meer en anderen behoorden. Onder meer met Johann W. Wolf Wolf, Johann W.
Johann Wilhem Wolf (1817-1855) was een Duitse pan-Germanist die tussen 1840 en 1847 in Gent en Brussel verbleef. Hij was een pionier van de volkskunde in Vlaanderen. Hij raakte verstrikt ... Lees meer richtte hij het pan-Germanistische tijdschrift De Broederhand De Broederhand
De Broederhand (1945-1947) was een maandblad onder redactie van de Duitser Johann Wolf, die met het project de culturele en politieke banden tussen de Vlaamse beweging en de Duitstalige g... Lees meer op. Hij was lid van de door Van der Voort opgerichte en door rechter Jacques-Corneille van Thielen Van Thielen, Jacques-Corneille
Jacques-Corneille van Thielen (1806-onbekend) was een vroege radicale flamingant, die reeds voor een administratieve scheiding pleitte. Hij was lid van verschillende flamingantische veren... Lees meer voorgezeten vereniging De Vlaemsche Verbroedering De Vlaemsche Verbroedering
Lees meer (1845) en trad als mecenas op ten voordele van Vlaamsgezinde initiatieven, onder meer voor de uitgave van een Tooneelbibliotheek bij de uitgever C. Muquardt.