Ghesquière, Remi

Behaalde te Torhout het diploma van koster-onderwijzer (1884) en werd organist aan de Onze-Lieve-Vrouwekerk te Kortrijk (1885-1890) met Guido Gezelle Gezelle, Guido
Guido Gezelle (1830-1899) was een Vlaamse priester die de Vlaamse volkstaal verdedigde binnen het algemeen Nederlands. Hij verwierf grote bekendheid als lyrisch dichter van religieuze nat... Lees meer als kapelaan. Nadien was Ghesquière muziekleraar aan de Normaalschool in Torhout (1890-1894) en koster-organist in Geluwe (1894-1917). Toen Geluwe in 1917 wegens oorlogsomstandigheden moest worden ontruimd, vestigde Ghesquière zich met zijn gezin in het Brabantse Halle, waar hij tot 1945 organist van de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek was.

De jonge Ghesquière was actief in de katholieke Vlaamse studentenbeweging Katholieke Vlaamse studentenbeweging
De Katholieke Vlaamse Studentenbeweging was de georganiseerde deelname van de katholieke studerende jeugd aan de Vlaamse beweging. Ze leverde daartoe met haar grote aanhang van ca. 1875 t... Lees meer , waar hij onder invloed kwam van Albrecht Rodenbach Rodenbach, Albrecht
Albrecht Rodenbach (1856-1880) was een West-Vlaams studentenleider en dichter, die een sleutelrol speelde in het ontstaan van de Blauwvoeterij en de katholieke Vlaamse studentenbeweging. ... Lees meer , Hugo Verriest Verriest, Hugo
De Vlaamsgezinde en progressieve priester en letterkundige Hugo Verriest (1840-1922) was een van de belangrijkste intellectuele inspirators van de katholieke flamingantische scholieren- e... Lees meer , Gezelle en De Vlaamsche Vlagge De Vlaamsche Vlagge (1875-1933)
De Vlaamsche Vlagge (1875-1933) was een West-Vlaams scholieren- en studententijdschrift onder wisselende redactie van seminaristen, universiteitsstudenten en priester-leraars. Het ademde ... Lees meer en een blijvend voorstander werd van het West-Vlaams taalparticularisme Taalparticularisme
Lees meer . Aan De Knodse De Knodse
De Knodse (1888-1900) was een radicaal flamingantisch maandblad voor studenten en scholieren, dat door de radicale toon aansloeg bij de studenten en een periode zelfs populairder werd dan... Lees meer werkte hij mee onder de schuilnaam van Witten.

Te Kortrijk stichtte hij, samen met René Vermandere Vermandere, René
René Vermandere (1857-1944) studeerde aan het Lemmensinistituut. Hij werkte mee aan de Gazet Van Antwerpen en schreef tal van verhalen, gedichten en toneelstukken. Lees meer , Léonce du Castillon Du Castillon, Léonce
Léonce du Castillon (1869-1941) engageerde zich als sociaal voelende Vlaamsgezinde gedurende een aantal decennia in het daensisme, waarvan hij zich na 1900 echter geleidelijk verwijderde.... Lees meer en anderen de Groeninghegilde, die de stoot gaf tot het oprichten van een gedenkteken op het Groeningheveld. Wekelijks schreef hij in de Gazette van Kortrijk bijdragen met Vlaamse strekking.

Te Geluwe richtte hij een Vlaamsche Zangersgilde en een Vlaamsche Bond op, die onder meer ijverde voor de 11 juli-viering. Hij stichtte er ook een muziekschool en organiseerde concerten met Vlaamse cantates of met het internationale repertoire in een eigen Vlaamse vertaling (bijvoorbeeld Händels Judas Maccabeus). Te Halle werkte hij dadelijk mee met de reeds bestaande Vlaamsche Bond en de Vlaamsche Meisjesbond. In 1923 stichtte hij er de zang- en dansgroep De Zingende Meisjes van Halle, die tot 1940 optraden, onder meer op talrijke 11 juli-feesten.

Een belangrijk deel van Ghesquières liederen stond in het teken van de Vlaamse strijd, bijvoorbeeld de bundels De Guldensporenslag bezongen, Rodenbach zingt, Liederen van Uylenspiegel. Een van zijn meest populaire liederen, De trommel slaat, werd in de Kortrijkse Guldensporenstoet van 1902 voor het eerst door zijn Geluwse Vlaamsche Zangersgilde uitgevoerd. Zijn concerten met De Zingende Meisjes van Halle hadden altijd een duidelijk Vlaams karakter.

Op bepaalde gebieden was Ghesquière vooruitstrevend: zijn Nederlands Misordinarium was in 1918 een unicum en zijn kinderliederen met uitbeelding, zoals zij door zijn Zingende Meisjes werden uitgevoerd, sloten aan bij de nieuwste pedagogische inzichten van de Zwitser E. Jaques-Dalcroze, de pionier van de ritmische gymnastiek. Maar als liedcomponist bleef hij een 19de-eeuwse romanticus: Vlaams, volks, vroom en met pedagogisch-verheffende of strijdende bedoelingen.