Lebrocquy, Pierre
Pierre Lebrocquy (1797-1864) was hoofdredacteur van verschillende orangistische kranten. In 1846 was hij korte tijd hoogleraar Germaanse taalkunde in Gent. Daarna keerde hij terug naar de journalistiek.
Was de zoon van een deurwaarder bij het gerechtshof te Gent. Lebrocquy volgde middelbaar onderwijs in Roeselare en Gent en voltooide in laatstgenoemde stad zijn rechtenstudie in 1825. Vanaf 1820 tot aan de Belgische Revolutie Belgische Revolutie
De Belgische Revolutie is de naam van de opstand van 1830-1831 in de zuidelijke provincies van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden van koning Willem I. De opstand leidde tot de splits... Lees meer van 1830 was hij actief als journalist bij regeringsgezinde bladen, van 1831 tot 1841 als hoofdredacteur van de orangistische kranten Messager de Gand (1831 en 1838-1841) en het Antwerpse Journal du Commerce (1832-1838). In 1841 zegde hij het orangisme Orangisme
Het orangisme is de verzamelterm voor het verzet tegen de Belgische afsplitsing van het Koninkrijk der Nederland onder leiding van Willem I van Oranje. Lees meer vaarwel, slaagde niet in zijn poging om een gematigd liberale Réveil de Gand te lanceren, en was na medewerking aan de Brusselse Observateur van 1848 tot 1851 hoofdredacteur van La Patrie La Patrie
La Patrie (1848-1940) was een katholiek Brugs blad, dat tot de Eerste Wereldoorlog als Franstalige spreekbuis van de katholieke partij fungeerde en vanaf het interbellum een gematigd Vlaa... Lees meer te Brugge. Van 1851 tot aan zijn dood was hij retoricaleraar aan het stedelijk college te Nijvel.
Lebrocquy hoort bij de geschiedenis van het orangisme, niet alleen door zijn journalistieke arbeid, maar ook door zijn opzienbarende en bezwarende Souvenirs d'un ex-journaliste (1842). Hierin deed hij onthullingen over subsidies van Willem I der Nederlanden, Willem I
Willem I (1772-1843) was koning der Nederlanden van 1815 tot 1840, en dus ook tussen 1815 en 1830 (de jure tot 1839) van het zuidelijke deel daarvan. Zijn beleid inzake de nationale taal ... Lees meer aan het Gentse orangisme en viel hij zijn vroegere partijgenoten scherp aan. Zijn politieke overtuiging vindt tevens haar neerslag in bundels orangistische liederen waarvan de voornaamste, bij uitzondering in het Nederlands, heet: De Dulle Griete. Vlaemsche liedekens op den tyd, door eenen waren volksvriend (1839). Van 1841 af wijdde Lebrocquy zich aan de taalkunde; in 1844 nam hij met een scherp pamflet (La grande question de l'orthographe flamande réduite à de petites proportions) in de spellingoorlog Spellingoorlog
Spellingoorlog verwijst naar de spellingstrijd van 1839 tot 1844 tussen voor- en tegenstanders van de zogenaamde Commissiespelling, die een aanpassing van het Nederlands in Vlaanderen aan... Lees meer stelling tegen de taalparticularisten Taalparticularisme
Lees meer , en in 1845 publiceerde hij zijn fundamenteel werk over vergelijkende Germaanse taalkunde, Analogies linguistiques. Du flamand dans ses rapports avec les autres idiomes d'origine teutonique, waarin gewezen wordt op de eersterangs betekenis van het Nederlands als sleutel tot de kennis der andere Germaanse talen. Door minister Sylvain van de Weyer Van de Weyer, Sylvain
Sylvain van de Weyer (1802-1874) was een van de leiders van de Belgische revolutie in 1830. Hij was lid van de eerste Belgische regering (1831) en werd in juli 1831 door koning Leopold I ... Lees meer belast met een leerstoel van vergelijkende Germaanse taalkunde te Gent, gaf Lebrocquy op 16 mei 1846 zijn inaugurale les, voor het eerst sinds 1830 in het Nederlands, zijn onderwijs daarmee situerend als een fase in de taalstrijd van de V.B. Toen Charles Rogier Rogier, Charles
Charles Rogier (1800-1885) was een liberale politicus die meermaals een functie als minister of regeringsleider bekleedde. In zijn streven naar een sterke, geünificeerde en op termijn een... Lees meer in 1847 deze benoeming weigerde te bekrachtigen, moest Lebrocquy naar de journalistiek terugkeren. Hij correspondeerde met Ferdinand A. Snellaert Snellaert, Ferdinand A.
Ferdinand Augustijn Snellaert (1809-1872) was een arts, filoloog, letterkundige en leidende figuur in de Vlaamse beweging. Lees meer , J ules de Saint-Genois de Saint-Genois des Mottes, Jules
Jules de Saint-Genois (1813-1867) was een Gentse cultuurflamingant. Hij was onder meer voorzitter van het Willemsfonds, hoofdbibliothecaris van de Gentse stads- en universiteitsbibliothee... Lees meer , Johan M. Dautzenberg Dautzenberg, Johan M.
Lees meer en Prudens van Duyse Van Duyse, Prudens
Lees meer ; hij vertaalde de zang over Gent uit de Drie Zustersteden van Karel L. Ledeganck Ledeganck, Karel L.
Karel Lodewijk Ledeganck (1805-1847) was een Vlaams ambtenaar, politicus, jurist en dichter uit Eeklo. Hij was een cultuurflamingant en schreef een dichterlijke trilogie die in de Vlaamse... Lees meer in het Frans, evenals Ambiorix van Jan Nolet de Brauwere van Steeland Nolet de Brauwere van Steeland, Jan
Jan Nolet de Brauwere van Steeland (1815-1888) was van Nederlandse afkomst en vestigde zich in Vlaanderen. Hij was de auteur van kritisch en hekelend proza, waarmee hij onder andere ijver... Lees meer .
Werken
– De Dulle Griete. Vlaemsche liedekens op den tyd, 1839.
– Souvenirs d'un ex-journaliste, 1842.
– Analogies linguistiques, 1845.
Literatuur
– P. Bergmans, 'Lebrocquy, Pierre', in BN, XI, 1890-1891.
– W. Rogghé, Gedenkbladen, 1898.
– L. Picard, Geschiedenis van de Vlaamsche en Groot-Nederlandsche Beweging, I, 1942.
– M. de Vroede, Bibliografische inleiding tot de studie van de Vlaamse Beweging 1830-1860 (IUCHG, Bijdragen 8, 1959).
– H.J. Elias, Geschiedenis van de Vlaamse Gedachte, I-III, 1963.
– E. Voordeckers, Bijdrage tot de geschiedenis der Gentse pers. Repertorium (1667-1914) (IUCHG, Bijdragen 35, 1964).
– E. Voordeckers, 'Lebrocquy, Pierre', in NBW, I, 1964.