Encyclopedie

Willem Pelemans was als musicus grotendeels autodidact. Hij speelde een belangrijke rol in het cultureel leven in Vlaanderen en in het bijzonder in het Vlaams muziekleven in Brussel.

Renaat Adriaens (1855-1900) bracht als leerling in Roeselare mee de Blauwvoeterij op gang. Als student geneeskunde steunde hij Rodenbachs initiatieven in de Leuvense studentenbeweging.

Tandarts Hilaire Allaeys (1873-1934) werkte mee aan tal van Vlaamsgezinde periodieken. In Antwerpen was hij medestichter van de Vlaamsche Zangersgilde.

Antoon Ampe (1901-1975) was AKVS-voorzitter in 1924-1925 toen het AKVS formeel koos voor het Vlaams-nationalisme. Hij verliet Leuven voor Gent tijdens het conflict met de Leuvense rector dat jaar en werd er in 1927 arts.

Aleide Andries (1921-1995) was een spilfiguur in de heroprichting van de Vlaams-Dietse meisjesbeweging na de Tweede Wereldoorlog. In 1961 trad ze in bij een dominicanessencongregatie in Nederland, waar ze de kloosternaam Lutgardis kreeg.

Karel Angermille (1873-1938) was tijdens de Eerste Wereldoorlog betrokken bij het activisme in Antwerpen. Na de oorlog was hij actief binnen de Frontpartij. Ook was hij medestichter van de krant De Dag.

Jozef Axters (1850-1913) was een Vlaamse Rooms-katholieke priester en jezuïet en maakte deel uit van de blauwvoeterijbeweging.

Herman Baccaert (1883-1921) was een Vlaamsgezind filoloog, journalist, ambtenaar en kunstcriticus. Hij was redacteur van Vlaamse tijdschriften en secretaris van de Vereniging van Vlaamse Letterkundigen.

Clovis Baert (1897-1966) was redacteur, ‘ster-reporter’ en van 1938 tot 1941 ook hoofdredacteur van het dagblad De Dag en oprichter van het naoorlogse reclameblad De Antwerpse Post.

Pieter Baes (1848-1907) was priester en diocesaan hoofdinspecteur voor het lager onderwijs in het bisdom Brugge; waar hij een belangrijke bijdrage aan de taalemancipatie leverde.

Gustaaf Baeten (1898-1974) was in Gent voorzitter van het Katholiek Vlaams Hoog Studentenverbond. In 1932 was hij medestichter van het weekblad Jong Dietschland. Daarna werd hij lid van het Verdinaso.

Eugène Baie (1874-1963) was een Franstalige journalist en essayist. Hij kwam tijdens en na de Eerste Wereldoorlog in het nationalistische kamp terecht. Na de oorlog legde hij zich vooral toe op de literatuur.