Belgisch Museum
Het Belgisch Museum voor de Nederduitsche Tael- en Letterkunde en de Geschiedenis des Vaderlands was een filologisch en historisch tijdschrift dat in Gent verscheen tussen 1837 en 1846.
Het Belgisch Museum voor de Nederduitsche Tael- en Letterkunde en de Geschiedenis des Vaderlands was een filologisch en historisch tijdschrift dat in Gent verscheen tussen 1837 en 1846.
De Belgische Muzen-Almanak (1826-1830) was een jaarlijkse poëzie-uitgave in de Zuidelijke Nederlanden die werd gerealiseerd op initiatief van Jan Wap.
Marie-Elisabeth Belpaire (1853-1948) was een welgestelde Vlaamsgezinde auteur die verschillende projecten realiseerde ter promotie van de literatuur (zoals het tijdschrift Dietsche Warande en Belfort), de emancipatie van de vrouw en het N
Chokri Ben Chikha (1969) is een Belgisch acteur, danser, choreograaf, performer en theatermaker.
Anton Bergmann (1835-1874), zoon van George Bergmann, was een Lierse advocaat, Vlaamsgezind liberaal polemist, historicus en vernieuwend schrijver.
De Vlaams-nationalistische econoom Piet Bessem (1892-1964) was tussen 1930 en 1944 eerste onderdirecteur en vervolgens directeur van het Vlaams Economisch Verbond (VEV), waarvan hij in belangrijke mate mee het beleid bepaalde, ook en niet het mins
Joseph Beuckeleers (1878-1969) was een bedrijfsleider, kunstverzamelaar en mecenas. Hij was stichtend raadslid en lid van het directiecomité van het Vlaams Economisch Verbond.
De Beursschouwburg is een theatergebouw nabij het Muntplein in Brussel en werd opgericht in 1964 in het kader van de Nederlandstalige cultuurpolitiek in Brussel.
Jurist Gerard Beuselinck (1921-2006) speelde in diverse functies een belangrijke rol binnen het Davidsfonds. Ook was hij CVP-schepen in Torhout.
De Nederlandse dichter Willem Bilderdijk (1756-1831) genoot in de 19de eeuw een grote populariteit onder Vlaamse dichters als Jan Frans Willems, Prudens van Duyse en Maria Doolaeghe.
De Blaricumse Blauwvoetgezellen (1919-) waren een groep uitgeweken Vlaamse activisten en Vlaamsgezinden, die bijeenkwamen in Blaricum, een dorp nabij Amsterdam.
Operazanger Emiel Blauwaert (1845-1891) promootte met zijn optredens in de eigen volkstaal nationaal en internationaal de Vlaamse muziekbeweging.