Encyclopedie

Frans Drijvers (1858-1914) was een Vlaamsgezind en sociaal bewogen priester die een belangrijke rol speelde in de katholieke Vlaamse studentenbeweging en de katholieke Vlaamse beweging voor 1914.

Karel Dubois (1895-1956) werd in 1928 de proost-stichter van de Katholieke Studentenactie in het bisdom Brugge, dat hij in gehoorzaamheid aan zijn bisschop Lamiroy en met diens mandaat wilde uitbouwen tot een zuiver kerkelijke katholieke actie-bew

Adolf Duclos (1841-1925) was priester van het bisdom Brugge en publicist.

Jozef Dumon (1914-1976) was een Vlaamsgezinde priester, die na de Tweede Wereldoorlog een tijd onder huisarrest geplaatst werd wegens zijn caritatieve activiteiten voor getroffenen door de repressie.

Leo Dumoulin (1890-1942) was aalmoezenier tijdens de Eerste Wereldoorlog. Als overtuigd antibelgicist en Dietser werkte hij mee aan een aantal Vlaams-radicale bladen en schreef hij ook een paar spraakmakende geschriften.

Elias Dupon (1910-1993) was een Vlaams-nationalistische priester die als jongeman actief in het Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond.

Lodewijk Engels (1898-1960) was een priester die zich na de Tweede Wereldoorlog inzette voor verzoening tussen 'witten' (verzetsmensen, belgicisten) en 'zwarten' (collaborteurs).

Hendrik Evers (1873-1939) was Norbertijn in de abdij van Averbode. Hij was algemeen secretaris van het Davidsfonds. Ook was hij redactielid van Dietsche Warande en Belfort.

Jules Faes (1882-1945) werkte als student en priester mee aan De Vlaamsche Vlagge.

Johannes Faict (1813-1889) was bisschop van Brugge (1864-1894). In het eerste decennium van zijn episcopaat steunde hij de katholieke Vlaamse beweging.

Joseph Feskens (1869-1942) was betrokken bij de oprichting van het Katholiek Vlaamsch Studentenverbond in 1890. Op verdenking van medewerking aan het pamflet Recht door Zee werd hij weggestuurd van het grootseminarie van Mechelen.

Gustaaf-Hendrik Flamen (1837-1920) was een Vlaamsgezinde priester en letterkundige, die aanknoopte bij het West-Vlaamse taalparticularisme van Leonard de Bo en Guido Gezelle.

De West-Vlaamse priester Florimond-Alphonse Fonteyne (1856-1923), die vanwege zijn politieke bedrijvigheid door de kerkelijke overheid uit die functie werd geschorst, speelde op diverse plaatsen in Vlaanderen en in Brussel een opmerkelijke rol in

Oorlogsvrijwilliger en priester Maurits Geerardyn (1896-1979) was een aanhanger en medewerker van Cyriel Verschaeve.