Maurits Basse (1868-1944) behoorde tot de vrijzinnige, liberale groep van atheneumleerkrachten en professoren die ook dicht bij het Willemsfonds stonden. Zijn betekenis voor de Vlaamse beweging situeerde zich vooral op letterkundig vlak.
Frank Baur (1887-1969) was een journalist, criticus, hoogleraar en veelgevraagd redenaar.
Leraar en publicist Elie Baussart (1887-1965) was een progressieve katholiek en Waalse regionalist-federalist.
Evarist Bauwens (1853-1937) was een priester uit Aalst die schoolboeken over Nederlandse literatuur en spraakkunst publiceerde en actief was als letterkundige.
De huisarts Lieven Bauwens (1942) zetelde voor de Volksunie (VU) in de Kamer en de gemeenteraad van Brakel.
Paul-Felix Beeckman (1900-1978) was als student actief in het Algemeen Katholiek Vlaamsch Studentenverbond en het KVHV. Later engageerde hij zich binnen het VNV.
De beeldende kunsten en de Vlaamse beweging onderhielden van 1830 tot vandaag een complexe en gelaagde relatie, die pendelde tussen gematigde sympathie, radicaal engagement en kritische afstandelijkheid.
Auguste Beernaert (1829-1912) was een vooraanstaand katholiek politicus, die tweemaal minister van Openbare Werken was en als kabinetsleider in de jaren 1880-1890 mee de eerste voorzichtige sociale hervormingen hielp door te voeren.
Marcel Beerten (1919-2004) trok tijdens de Tweede Wereldoorlog met het Vlaamsch Legioen naar het Oostfront. Na de oorlog engageerde hij zich in het Vlaamse boekbedrijf en publiceerde hij een aantal gedichten en verhalen.
Jan Béghin (1949-2022) was een politicus voor de Christelijke Volkspartij (CVP) en Christen-Democratisch en Vlaams (CD&V). In 2004 maakte hij de overstap naar de socialistische partij.
Het beginselakkoord KVV-VNV werd ondertekend door vertegenwoordigers van de Katholieke Vlaamsche Volkspartij (KVV) en het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) op 8 december 1936.
Frans Beirens (1893-1983) was actief in verschillende Vlaams-nationale politieke initiatieven. Nadien was hij bestuurder bij diverse verenigingen.
