De Bibliotheek en Archief De Franse Nederlanden is een documentatiecentrum van de Katholieke Universiteit Leuven Campus Kulak Kortrijk, opgebouwd rond de in 1969 verworven boekencollectie van Jean-Marie Gantois.
Franciscus Bilen (1819-1881) behoorde tot de strekking binnen het vroege socialisme die democratische gebondenheid, Vlaamsgezindheid en antiklerikalisme met elkaar verbond. Hij ijverde onder meer voor het algemeen stemrecht.
Hendrik Blanckaert (1827-1899) was een Vlaamsgezinde Frans-Vlaamse landbouwer die schreef over Frans-Vlaanderen in het Gentse blad Het Volksbelang.
Justin Blanckaert (1863-1942) speelde een belangrijke rol in de herlevende Vlaamse beweging in Frans-Vlaanderen. Hij was onder meer voorzitter van het Vlaamsch Verbond van Frankrijk.
Pieter Blanckaert (1896-1944) was een Vlaamsgezinde Frans-Vlaming. Hij was voorzitter van het Vlaamsch Verbond van Frankrijk.
Edgard Blancquaert (1894-1964) was een neerlandicus die zich inspande voor de verspreiding van het Algemeen Nederlands. Hij ontpopte zich als antifascistische flamingant.
Roger Blanpain (1932-2016) was professor arbeidsrecht aan de Katholieke Universiteit Leuven en de Universiteit Tilburg en senator voor de Volksunie.
De Blauwe Gidsen waren een katholieke Vlaamsgezinde meisjesbeweging, die ontstond tijdens jaren 1930. Na de Tweede Wereldoorlog werden ze geïntegreerd in de Katholieke Meisjesgidsen van België.
Blauwe Leeuwen verwijst naar de Brusselse Vlaamse liberalen die zich in 1968 en 1969 afscheurden van de Brusselse arrondissementsfederatie van de Partij voor Vrijheid en Vooruitgang (PVV) – Parti de la Liberté et du Progrès (PLP) omwille van commu
Jozef Blockhuys (1825-1907) was in Brussel als militante flamingant betrokken bij tal van organisaties. Ook was hij de auteur van een aantal Nederlandstalige leerboeken, toneelstukjes voor kinderen, novellen en gedichten.
De Nederlandse hoogleraar geschiedenis Petrus Johannes Blok (1855-1929) was met zijn meerdelige Geschiedenis van het Nederlandse Volk als nationaal geschiedschrijver een tegenhanger van de Belgische historicus Henri Pirenne en zijn Hi
Amaat Bockaert (1908-1980) was gewestleider van het Vlaamsch Nationaal Verbond en vanaf 1938 gemeenteraadslid in Gent. Van 1940 tot 1944 was hij arrondissementscommissaris voor Gent-Eeklo. Na de oorlog week hij uit naar Argentinië.
