Encyclopedie

Jean-Baptiste Coomans (1813-1896) streefde als volksvertegenwoordiger en via zijn eigen persorganen naar een vooruitstrevend katholiek programma en meer waardering voor de volkstaal.

Domien Cracco (1790-1860) was een Vlaamsvoelend leraar en vertaler. Hij vergaarde vooral bekendheid met zijn Nederlandse vertaling van Homeros’ Ilias.

Jan Craeynest (1858-1929) was een Vlaamsgezinde leraar, die deel uitmaakte van de eerste generatie blauwvoeters en onder meer betrokken was bij de stichting van Het Belfort en de Dietsche Biehalle.

Leo D’Hulster (1784-1843) was een dichter en ijveraar voor het algemeen Nederlands.

Clement Daenen (1901-1965) was actief in het onderwijs en besteedde veel aandacht aan taalgebruik, onder andere in de Vereniging voor Beschaafde Omgangstaal.

Frans-Hubert Darcis (1892-1969) wijdde het grootste deel van zijn leven aan de kerk. Als flamingant was hij actief in de Davidsfonds-afdeling van Montzen.

Jan-Baptist David (1801-1866) was een katholiek priester, en vanaf 1834 hoogleraar nationale taal, letterkunde en geschiedenis aan de Katholieke Universiteit in Mechelen en Leuven.

Louis Davids (1928-2015) was de hoofdredacteur van het Belgisch Israëlitisch Weekblad en zette zich in voor het gebruik van het Nederlands in de joodse gemeenschap.

Priester Alfons de Boeck (1880-1930) was auteur van taalkundige publicaties. Ook was hij betrokken bij de organisatie van de Nederlandsche Vacantieleergangen.

August de Boodt (1895-1986) was landbouwingenieur. Als Vlaamsgezind katholiek senator stelde hij de uitwassen van de repressie aan de kaak.

Caesar de Bruyker (1878-1924) was een Vlaamsgezinde wetenschapper die na de Eerste Wereldoorlog werd veroordeeld voor activisme.

Adriaan de Corswarem (1849-1909) was een advocaat en katholiek politicus, die op lokaal en nationaal niveau actief was. Hij promootte als één van de eersten het Nederlands als administratieve rechtstaal.

Karel de Flou (1853-1931) was historicus, filoloog en letterkundige. Hij schreef tientallen historische en taalkundige artikelen en bezorgde publicaties van Middelnederlandse teksten.

De Brugse priester Leo de Foere (1787-1851) was leraar en vanaf 1815 de drijvende kracht achter het traditionalistische opinieblad Le Spectateur Belge. Hij was lid van het Nationaal Congres en volksvertegenwoordiger tot 1848.