Arendt, Wilhelm A.
Wilhelm A. Arendt (1808-1865) was een Duitse rechtsgeleerde die in Leuven doceerde en de Belgische nationaliteit aannam.
Wilhelm A. Arendt (1808-1865) was een Duitse rechtsgeleerde die in Leuven doceerde en de Belgische nationaliteit aannam.
Aristo (1930-1964) was een conservatief-katholiek Nederlands maandblad, dat sympathiseerde met het Verdinaso en het Italiaanse fascisme.
Ernst Arndt (1769-1860) was een ideologische grondlegger van de Duitse nationale beweging in de negentiende eeuw. Hij opperde voor het eerst dat Nederlanders en Vlamingen Duitsers zouden zijn.
Rudolf Asmis (1879-1945) werkte vanaf 1914 voor het Duitse bezettingsbestuur in België en was na 1918 in het Duitse ministerie van Binnenlandse Zaken belast met de ‘afwikkeling’ van de Flamenpolitik.
Willem Asselberghs (1903-1968), ook bekend onder zijn pseudoniem Anton van Duinkerken, was hoogleraar taalkunde in Nijmegen. Hij ijverde voor de Vlaams-Nederlandse culturele integratie.
De Association flamande pour la Vulgarisation de la Langue française was een vereniging die ijverde voor het behoud van het Franstalige karakter van Vlaanderen. Ze was vooral in Gent actief in de periode voor de Eerste Wereldoorlog.
Willem J. Avontroodt (1778-1864) was van 1817 tot 1830 stadssecretaris van Lier. Hij kantte zich tegen de verfransing van het openbare leven en steunde het petitionnement van 1840.
Margriet Baers (1889-1922) was als katholieke vrouw een pionier in het universitair onderwijs. Ze studeerde wijsbegeerte en experimentele psychologie in Zwitserland en was mede-oprichtster van de Katholieke Vlaamse Hogeschool voor Vrouwen.
Priester Jozef Bal (1856-1921) publiceerde in 1893 de eerste versie van zijn Verklarend Woordenboek met platen voor België en Nederland.
Herman Balthazar (1938) was hoogleraar geschiedenis aan de Gentse universiteit en gouverneur van de provincie Oost-Vlaanderen.
Band en Zuiderkruis was de versmelting van twee tijdschriften, Band en Zuiderkruis, die in het voormalig Leopoldstad (nu Kinshasa) verschenen.
Jules Bara (1835-1900) was een liberaal volksvertegenwoordiger en minister van Justitie. Bara was in het parlement een van de felste bestrijders van de taalpolitieke hervormingen van de Vlaamse beweging.