Daniël Coens (1938-1992) was een socioloog en politicus voor de Christelijke Volkspartij. Hij was kamerlid, staatssecretaris van de Nederlandse Gemeenschap en het Vlaamse Gewest en minister van Ontwikkelingssamenwerking en van Onderwijs.
Landbouwingenieur Clem Colemont (1920-1974) was een van de stichters van de Volksunie in Limburg, secretaris van het provinciaal bestuur en organisator van de partij.
Alexandra Colen (1955) was een rechts-conservatieve politica voor het Vlaams Blok (vanaf 2004: Vlaams Belang) en zetelde van 1995 tot 2014 voor deze partij in de Kamer. Ze profileerde zich op traditionele gezinswaarden.
Jurist Fernand Collin (1897-1990) was hoogleraar aan en bestuurder van de Leuvense universiteit en van 1938 tot 1963 voorzitter van de Kredietbank.
Het Comité de Politique Nationale (° december 1918-1930) was een rechts-nationalistische drukkingsgroep geleid door Pierre Nothomb die op rumoerige wijze ijverde voor gebiedsuitbreiding.
Het CDA, opgericht in Gent in 1940, was een collaboratieve organisatie onder leiding van Willem Verhulst. Het zocht steun bij de SS en de Sicherheitsdienst, maar had weinig impact.
In september 1932 richtte de Belgische regering, naar aanleiding van een interpellatie over de bestuurlijke amnestie door enkele Vlaamse Kamerleden, een adviescommissie op in verband met het toekennen van bestuurlijke amnestie.
De Commissie Goddijn werd in januari 1934 bij Koninklijk Besluit opgericht om de amnestiemaatregelen voor ambtenaren te onderzoeken.
De Commissie van Gevolmachtigden was in 1918 het uitvoerende orgaan van de Raad van Vlaanderen.
De Commissie van Zaakgelastigden (1918) was een activistisch bestuursorgaan dat de Duitse bezetter adviseerde.
De Commissie voor Vlaamsche Aangelegenheden (1915-1917) was een groep Duitse deskundigen binnen het bezettingsbestuur tijdens de Eerste Wereldoorlog, die de mogelijkheden van de Flamenpolitik onderzocht.
Communisme, het ‘Vlaams Tijdschrift der Communistische Partij van België’, verscheen van februari 1949 tot januari 1954 als theoretisch maandschrift voor partijmilitanten en -kaders.
Het ‘Compromis van de Belgische socialisten’ (herfst 1929) legde de houding van de Belgische Werkliedenpartij vast ten aanzien van de taalkwestie.
