De Ram, Petrus
Petrus de Ram (1804-1865) was rector van de Katholieke universiteit (1834-1864), liberaal-katholiek en Vlaamsgezind.
Petrus de Ram (1804-1865) was rector van de Katholieke universiteit (1834-1864), liberaal-katholiek en Vlaamsgezind.
Theo de Ronde (1894-1939) publiceerde over taalkunde en over toneel. In 1937 werd hij de eerste directeur-generaal van het NIR.
Juliaan De Vriendt (1842-1935) was een pedagogisch en uitvoerend kunstschilder, die van 1894 tot 1900 kamerlid was voor de katholieke partij.
Matthias de Vries (1820-1892) was een Nederlandse taalkundige, die nauwe contacten onderhield met tal van Vlaamsgezinde letterkundigen en intellectuelen.
Juliaan Delbeke (1859-1916) was een gevierd spreker, kunstliefhebber en katholiek politicus.
Désiré Delcroix (1823-1887) was ambtenaar en auteur van toneelstukken zoals het vaak opgevoerde ‘Philippine van Vlaanderen’, over de Guldensporenslag.
Jozef Deleu (1937) richtte in 1957 het tijdschrift Ons Erfdeel en in 1970 de gelijknamige Vlaams-Nederlandse stichting op.
Jan des Roches (1735-1787) was tijdens de Oostenrijkse tijd betrokken bij de organisatie van het onderwijs. Hij is vooral bekend als auteur van een Nederduitse spraakkunst waarin hij de Antwerps-Brabantse accentspelling toepaste.
Achiel Dewulf (1878-1962) was een West-Vlaamse priester, die deel uitmaakte van de kring rond Cyriel Verschaeve en Robrecht de Smet. Hij werd de eerste voorzitter van het aan Verschaeve gewijde Jozef Lootensfonds.
Albert Dondeyne (1901-1985) was hoogleraar filosofie aan de KU Leuven en de mentor van Universitas. Hij was tegenstander van de splitsing van de Leuvense universiteit.
Jan du Four (1913-1999) was voorzitter van Geen Taal Geen Vrijheid en pleitte voor en na de Tweede Wereldoorlog voor de verdubbeling van de Brusselse universiteit.
Stephanus du Toit (1847-1911) was in Zuid-Afrika een grote pleitbezorger van het Afrikaans en had in dat verband tijdens de jaren 1880 nogal wat contact met Vlaanderen.